Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

здзі́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здзі́рства
Р. здзі́рства
Д. здзі́рству
В. здзі́рства
Т. здзі́рствам
М. здзі́рстве

Крыніцы: piskunou2012.

здзі́ршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. здзі́ршчык здзі́ршчыкі
Р. здзі́ршчыка здзі́ршчыкаў
Д. здзі́ршчыку здзі́ршчыкам
В. здзі́ршчыка здзі́ршчыкаў
Т. здзі́ршчыкам здзі́ршчыкамі
М. здзі́ршчыку здзі́ршчыках

Крыніцы: piskunou2012.

здзі́ршчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. здзі́ршчыца здзі́ршчыцы
Р. здзі́ршчыцы здзі́ршчыц
Д. здзі́ршчыцы здзі́ршчыцам
В. здзі́ршчыцу здзі́ршчыц
Т. здзі́ршчыцай
здзі́ршчыцаю
здзі́ршчыцамі
М. здзі́ршчыцы здзі́ршчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

Здзі́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Здзі́тава
Р. Здзі́тава
Д. Здзі́таву
В. Здзі́тава
Т. Здзі́тавам
М. Здзі́таве

здзі́таўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзі́таўскі здзі́таўская здзі́таўскае здзі́таўскія
Р. здзі́таўскага здзі́таўскай
здзі́таўскае
здзі́таўскага здзі́таўскіх
Д. здзі́таўскаму здзі́таўскай здзі́таўскаму здзі́таўскім
В. здзі́таўскі (неадуш.)
здзі́таўскага (адуш.)
здзі́таўскую здзі́таўскае здзі́таўскія (неадуш.)
здзі́таўскіх (адуш.)
Т. здзі́таўскім здзі́таўскай
здзі́таўскаю
здзі́таўскім здзі́таўскімі
М. здзі́таўскім здзі́таўскай здзі́таўскім здзі́таўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

здзі́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. здзі́ў
Р. здзі́ву
Д. здзі́ву
В. здзі́ў
Т. здзі́вам
М. здзі́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

здзі́ўлена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
здзі́ўлена здзі́ўленей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

здзі́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. здзі́ўленасць
Р. здзі́ўленасці
Д. здзі́ўленасці
В. здзі́ўленасць
Т. здзі́ўленасцю
М. здзі́ўленасці

Крыніцы: piskunou2012.

здзіўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здзіўле́нне
Р. здзіўле́ння
Д. здзіўле́нню
В. здзіўле́нне
Т. здзіўле́ннем
М. здзіўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

здзі́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзі́ўлены здзі́ўленая здзі́ўленае здзі́ўленыя
Р. здзі́ўленага здзі́ўленай
здзі́ўленае
здзі́ўленага здзі́ўленых
Д. здзі́ўленаму здзі́ўленай здзі́ўленаму здзі́ўленым
В. здзі́ўлены (неадуш.)
здзі́ўленага (адуш.)
здзі́ўленую здзі́ўленае здзі́ўленыя (неадуш.)
здзі́ўленых (адуш.)
Т. здзі́ўленым здзі́ўленай
здзі́ўленаю
здзі́ўленым здзі́ўленымі
М. здзі́ўленым здзі́ўленай здзі́ўленым здзі́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.