Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

валокнааддзяля́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

валокнааддзяля́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валокнааддзяля́льны	валокнааддзяля́льная	валокнааддзяля́льнае	валокнааддзяля́льныя
Р.	валокнааддзяля́льнага	валокнааддзяля́льнай валокнааддзяля́льнае	валокнааддзяля́льнага	валокнааддзяля́льных
Д.	валокнааддзяля́льнаму	валокнааддзяля́льнай	валокнааддзяля́льнаму	валокнааддзяля́льным
В.	валокнааддзяля́льны (неадуш.) валокнааддзяля́льнага (адуш.)	валокнааддзяля́льную	валокнааддзяля́льнае	валокнааддзяля́льныя (неадуш.) валокнааддзяля́льных (адуш.)
Т.	валокнааддзяля́льным	валокнааддзяля́льнай валокнааддзяля́льнаю	валокнааддзяля́льным	валокнааддзяля́льнымі
М.	валокнааддзяля́льным	валокнааддзяля́льнай	валокнааддзяля́льным	валокнааддзяля́льных

Крыніцы: piskunou2012.

валокнаачышча́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

валокнаўтвара́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	валокнаўтвара́льны	валокнаўтвара́льная	валокнаўтвара́льнае	валокнаўтвара́льныя
Р.	валокнаўтвара́льнага	валокнаўтвара́льнай валокнаўтвара́льнае	валокнаўтвара́льнага	валокнаўтвара́льных
Д.	валокнаўтвара́льнаму	валокнаўтвара́льнай	валокнаўтвара́льнаму	валокнаўтвара́льным
В.	валокнаўтвара́льны (неадуш.) валокнаўтвара́льнага (адуш.)	валокнаўтвара́льную	валокнаўтвара́льнае	валокнаўтвара́льныя (неадуш.) валокнаўтвара́льных (адуш.)
Т.	валокнаўтвара́льным	валокнаўтвара́льнай валокнаўтвара́льнаю	валокнаўтвара́льным	валокнаўтвара́льнымі
М.	валокнаўтвара́льным	валокнаўтвара́льнай	валокнаўтвара́льным	валокнаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

валокнаўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

вало́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

вало́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вало́нскі	вало́нская	вало́нскае	вало́нскія
Р.	вало́нскага	вало́нскай вало́нскае	вало́нскага	вало́нскіх
Д.	вало́нскаму	вало́нскай	вало́нскаму	вало́нскім
В.	вало́нскі (неадуш.) вало́нскага (адуш.)	вало́нскую	вало́нскае	вало́нскія (неадуш.) вало́нскіх (адуш.)
Т.	вало́нскім	вало́нскай вало́нскаю	вало́нскім	вало́нскімі
М.	вало́нскім	вало́нскай	вало́нскім	вало́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вало́сава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

вало́савіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вало́савіцкі	вало́савіцкая	вало́савіцкае	вало́савіцкія
Р.	вало́савіцкага	вало́савіцкай вало́савіцкае	вало́савіцкага	вало́савіцкіх
Д.	вало́савіцкаму	вало́савіцкай	вало́савіцкаму	вало́савіцкім
В.	вало́савіцкі (неадуш.) вало́савіцкага (адуш.)	вало́савіцкую	вало́савіцкае	вало́савіцкія (неадуш.) вало́савіцкіх (адуш.)
Т.	вало́савіцкім	вало́савіцкай вало́савіцкаю	вало́савіцкім	вало́савіцкімі
М.	вало́савіцкім	вало́савіцкай	вало́савіцкім	вало́савіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вало́савічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum