Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
абвгдеёжзйклмнпрстфхцчшюя

бінтава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бінту́юся бінту́емся
2-я ас. бінту́ешся бінту́ецеся
3-я ас. бінту́ецца бінту́юцца
Прошлы час
м. бінтава́ўся бінтава́ліся
ж. бінтава́лася
н. бінтава́лася
Загадны лад
2-я ас. бінту́йся бінту́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бінту́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бінтава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бінту́ю бінту́ем
2-я ас. бінту́еш бінту́еце
3-я ас. бінту́е бінту́юць
Прошлы час
м. бінтава́ў бінтава́лі
ж. бінтава́ла
н. бінтава́ла
Загадны лад
2-я ас. бінту́й бінту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бінту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бінтавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бінтавы́ бінтава́я бінтаво́е бінтавы́я
Р. бінтаво́га бінтаво́й
бінтаво́е		 бінтаво́га бінтавы́х
Д. бінтаво́му бінтаво́й бінтаво́му бінтавы́м
В. бінтавы́ (неадуш.)
бінтаво́га (адуш.)		 бінтаву́ю бінтаво́е бінтавы́я (неадуш.)
бінтавы́х (адуш.)
Т. бінтавы́м бінтаво́й
бінтаво́ю		 бінтавы́м бінтавы́мі
М. бінтавы́м бінтаво́й бінтавы́м бінтавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

бінто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бінто́ўка бінто́ўкі
Р. бінто́ўкі бінто́вак
Д. бінто́ўцы бінто́ўкам
В. бінто́ўку бінто́ўкі
Т. бінто́ўкай
бінто́ўкаю		 бінто́ўкамі
М. бінто́ўцы бінто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бі́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́нцік бі́нцікі
Р. бі́нціку бі́нцікаў
Д. бі́нціку бі́нцікам
В. бі́нцік бі́нцікі
Т. бі́нцікам бі́нцікамі
М. бі́нціку бі́нціках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Бінькаўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бінькаўцы́
Р. Бінькаўцо́ў
Д. Бінькаўца́м
В. Бінькаўцы́
Т. Бінькаўца́мі
М. Бінькаўца́х

біпалі́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біпалі́д біпалі́ды
Р. біпалі́да біпалі́даў
Д. біпалі́ду біпалі́дам
В. біпалі́да біпалі́даў
Т. біпалі́дам біпалі́дамі
М. біпалі́дзе біпалі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

біпаля́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
біпаля́рна - -

біпаля́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. біпаля́рнасць
Р. біпаля́рнасці
Д. біпаля́рнасці
В. біпаля́рнасць
Т. біпаля́рнасцю
М. біпаля́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

біпаля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біпаля́рны біпаля́рная біпаля́рнае біпаля́рныя
Р. біпаля́рнага біпаля́рнай
біпаля́рнае		 біпаля́рнага біпаля́рных
Д. біпаля́рнаму біпаля́рнай біпаля́рнаму біпаля́рным
В. біпаля́рны (неадуш.)
біпаля́рнага (адуш.)		 біпаля́рную біпаля́рнае біпаля́рныя (неадуш.)
біпаля́рных (адуш.)
Т. біпаля́рным біпаля́рнай
біпаля́рнаю		 біпаля́рным біпаля́рнымі
М. біпаля́рным біпаля́рнай біпаля́рным біпаля́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.