сатра́пскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сатра́пскі |
сатра́пская |
сатра́пскае |
сатра́пскія |
| Р. |
сатра́пскага |
сатра́пскай сатра́пскае |
сатра́пскага |
сатра́пскіх |
| Д. |
сатра́пскаму |
сатра́пскай |
сатра́пскаму |
сатра́пскім |
| В. |
сатра́пскі (неадуш.) сатра́пскага (адуш.) |
сатра́пскую |
сатра́пскае |
сатра́пскія (неадуш.) сатра́пскіх (адуш.) |
| Т. |
сатра́пскім |
сатра́пскай сатра́пскаю |
сатра́пскім |
сатра́пскімі |
| М. |
сатра́пскім |
сатра́пскай |
сатра́пскім |
сатра́пскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
сату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сату́ра |
сатуры |
| Р. |
сатуры |
сатур |
| Д. |
сатуры |
сатурам |
| В. |
сатуру |
сатуры |
| Т. |
сатурай сатураю |
сатурамі |
| М. |
сатуры |
сатурах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сатура́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сатура́тар |
сатура́тары |
| Р. |
сатура́тара |
сатура́тараў |
| Д. |
сатура́тару |
сатура́тарам |
| В. |
сатура́тар |
сатура́тары |
| Т. |
сатура́тарам |
сатура́тарамі |
| М. |
сатура́тары |
сатура́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сатура́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сатура́тарны |
сатура́тарная |
сатура́тарнае |
сатура́тарныя |
| Р. |
сатура́тарнага |
сатура́тарнай сатура́тарнае |
сатура́тарнага |
сатура́тарных |
| Д. |
сатура́тарнаму |
сатура́тарнай |
сатура́тарнаму |
сатура́тарным |
| В. |
сатура́тарны (неадуш.) сатура́тарнага (адуш.) |
сатура́тарную |
сатура́тарнае |
сатура́тарныя (неадуш.) сатура́тарных (адуш.) |
| Т. |
сатура́тарным |
сатура́тарнай сатура́тарнаю |
сатура́тарным |
сатура́тарнымі |
| М. |
сатура́тарным |
сатура́тарнай |
сатура́тарным |
сатура́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сатурацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сатурацы́йна |
- |
- |
сатурацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сатурацы́йны |
сатурацы́йная |
сатурацы́йнае |
сатурацы́йныя |
| Р. |
сатурацы́йнага |
сатурацы́йнай сатурацы́йнае |
сатурацы́йнага |
сатурацы́йных |
| Д. |
сатурацы́йнаму |
сатурацы́йнай |
сатурацы́йнаму |
сатурацы́йным |
| В. |
сатурацы́йны (неадуш.) сатурацы́йнага (адуш.) |
сатурацы́йную |
сатурацы́йнае |
сатурацы́йныя (неадуш.) сатурацы́йных (адуш.) |
| Т. |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнай сатурацы́йнаю |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнымі |
| М. |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнай |
сатурацы́йным |
сатурацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сатура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сатура́цыя |
| Р. |
сатура́цыі |
| Д. |
сатура́цыі |
| В. |
сатура́цыю |
| Т. |
сатура́цыяй сатура́цыяю |
| М. |
сатура́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сату́рн
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сату́рн |
| Р. |
Сату́рна |
| Д. |
Сату́рну |
| В. |
Сату́рна |
| Т. |
Сату́рнам |
| М. |
Сату́рне |
Сату́рн
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сату́рн |
| Р. |
Сату́рна |
| Д. |
Сату́рну |
| В. |
Сату́рн |
| Т. |
Сату́рнам |
| М. |
Сату́рне |
сатурналі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сатурналі́ст |
сатурналі́сты |
| Р. |
сатурналі́ста |
сатурналі́стаў |
| Д. |
сатурналі́сту |
сатурналі́стам |
| В. |
сатурналі́ста |
сатурналі́стаў |
| Т. |
сатурналі́стам |
сатурналі́стамі |
| М. |
сатурналі́сце |
сатурналі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.