Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прамільгаце́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамільгаці́ць прамільгаця́ць
Прошлы час
м. прамільгаце́ў прамільгаце́лі
ж. прамільгаце́ла
н. прамільгаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прамільгаце́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамільга́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамільга́ецца прамільга́юцца
Прошлы час
м. прамільга́ўся прамільга́ліся
ж. прамільга́лася
н. прамільга́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час прамільга́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прамі́льгваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамі́льгвае прамі́льгваюць
Прошлы час
м. прамі́льгваў прамі́льгвалі
ж. прамі́льгвала
н. прамі́льгвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамі́льгваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прамільгну́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамільгну́лы прамільгну́лая прамільгну́лае прамільгну́лыя
Р. прамільгну́лага прамільгну́лай
прамільгну́лае		 прамільгну́лага прамільгну́лых
Д. прамільгну́ламу прамільгну́лай прамільгну́ламу прамільгну́лым
В. прамільгну́лы (неадуш.)
прамільгну́лага (адуш.)		 прамільгну́лую прамільгну́лае прамільгну́лыя (неадуш.)
прамільгну́лых (адуш.)
Т. прамільгну́лым прамільгну́лай
прамільгну́лаю		 прамільгну́лым прамільгну́лымі
М. прамільгну́лым прамільгну́лай прамільгну́лым прамільгну́лых

Крыніцы: piskunou2012.

прамільгну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамільгну́ прамільгнё́м
2-я ас. прамільгне́ш прамільгняце́
3-я ас. прамільгне́ прамільгну́ць
Прошлы час
м. прамільгну́ў прамільгну́лі
ж. прамільгну́ла
н. прамільгну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прамільгну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прамі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прамі́н прамі́ны
Р. прамі́ну прамі́наў
Д. прамі́ну прамі́нам
В. прамі́н прамі́ны
Т. прамі́нам прамі́намі
М. прамі́не прамі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

праміна́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праміна́ецца праміна́юцца
Прошлы час
м. праміна́ўся праміна́ліся
ж. праміна́лася
н. праміна́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праміна́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праміна́ю праміна́ем
2-я ас. праміна́еш праміна́еце
3-я ас. праміна́е праміна́юць
Прошлы час
м. праміна́ў праміна́лі
ж. праміна́ла
н. праміна́ла
Загадны лад
2-я ас. праміна́й праміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

праміне́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праміне́нтны праміне́нтная праміне́нтнае праміне́нтныя
Р. праміне́нтнага праміне́нтнай
праміне́нтнае		 праміне́нтнага праміне́нтных
Д. праміне́нтнаму праміне́нтнай праміне́нтнаму праміне́нтным
В. праміне́нтны (неадуш.)
праміне́нтнага (адуш.)		 праміне́нтную праміне́нтнае праміне́нтныя (неадуш.)
праміне́нтных (адуш.)
Т. праміне́нтным праміне́нтнай
праміне́нтнаю		 праміне́нтным праміне́нтнымі
М. праміне́нтным праміне́нтнай праміне́нтным праміне́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

прамі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прамі́нка
Р. прамі́нкі
Д. прамі́нцы
В. прамі́нку
Т. прамі́нкай
прамі́нкаю
М. прамі́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.