прамі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прамі́н | прамі́ны | |
| прамі́ну | прамі́наў | |
| прамі́ну | прамі́нам | |
| прамі́н | прамі́ны | |
| прамі́нам | прамі́намі | |
| прамі́не | прамі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)