маро́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
маро́каю |
маро́каем |
| 2-я ас. |
маро́каеш |
маро́каеце |
| 3-я ас. |
маро́кае |
маро́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
маро́каў |
маро́калі |
| ж. |
маро́кала |
| н. |
маро́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
маро́кай |
маро́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
маро́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
маро́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маро́на |
маро́ны |
| Р. |
маро́ны |
маро́н |
| Д. |
маро́не |
маро́нам |
| В. |
маро́ну |
маро́н |
| Т. |
маро́най маро́наю |
маро́намі |
| М. |
маро́не |
маро́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Маро́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Маро́ні |
| Р. |
Маро́ні |
| Д. |
Маро́ні |
| В. |
Маро́ні |
| Т. |
Маро́ні |
| М. |
Маро́ні |
Маро́ські
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Маро́ські |
| Р. |
Маро́сек Маро́ськаў |
| Д. |
Маро́ськам |
| В. |
Маро́ські |
| Т. |
Маро́ськамі |
| М. |
Маро́ськах |
Маро́харава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Маро́харава |
| Р. |
Маро́харава |
| Д. |
Маро́хараву |
| В. |
Маро́харава |
| Т. |
Маро́харавам |
| М. |
Маро́хараве |
маро́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
маро́чанне |
| Р. |
маро́чання |
| Д. |
маро́чанню |
| В. |
маро́чанне |
| Т. |
маро́чаннем |
| М. |
маро́чанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
маро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маро́чаны |
маро́чаная |
маро́чанае |
маро́чаныя |
| Р. |
маро́чанага |
маро́чанай маро́чанае |
маро́чанага |
маро́чаных |
| Д. |
маро́чанаму |
маро́чанай |
маро́чанаму |
маро́чаным |
| В. |
маро́чаны (неадуш.) маро́чанага (адуш.) |
маро́чаную |
маро́чанае |
маро́чаныя (неадуш.) маро́чаных (адуш.) |
| Т. |
маро́чаным |
маро́чанай маро́чанаю |
маро́чаным |
маро́чанымі |
| М. |
маро́чаным |
маро́чанай |
маро́чаным |
маро́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
маро́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
маро́чуся |
маро́чымся |
| 2-я ас. |
маро́чышся |
маро́чыцеся |
| 3-я ас. |
маро́чыцца |
маро́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
маро́чыўся |
маро́чыліся |
| ж. |
маро́чылася |
| н. |
маро́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
маро́чся |
маро́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
маро́чачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.