маро́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маро́чанне | |
маро́чання | |
маро́чанню | |
маро́чанне | |
маро́чаннем | |
маро́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
маро́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
маро́чанне | |
маро́чання | |
маро́чанню | |
маро́чанне | |
маро́чаннем | |
маро́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)