маро́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| маро́канне | |
| маро́кання | |
| маро́канню | |
| маро́канне | |
| маро́каннем | |
| маро́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
маро́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| маро́канне | |
| маро́кання | |
| маро́канню | |
| маро́канне | |
| маро́каннем | |
| маро́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)