беззага́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| беззага́нна |
беззага́нней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
беззага́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
беззага́ннасць |
| Р. |
беззага́ннасці |
| Д. |
беззага́ннасці |
| В. |
беззага́ннасць |
| Т. |
беззага́ннасцю |
| М. |
беззага́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беззага́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беззага́нны |
беззага́нная |
беззага́ннае |
беззага́нныя |
| Р. |
беззага́ннага |
беззага́ннай беззага́ннае |
беззага́ннага |
беззага́нных |
| Д. |
беззага́ннаму |
беззага́ннай |
беззага́ннаму |
беззага́нным |
| В. |
беззага́нны (неадуш.) беззага́ннага (адуш.) |
беззага́нную |
беззага́ннае |
беззага́нныя (неадуш.) беззага́нных (адуш.) |
| Т. |
беззага́нным |
беззага́ннай беззага́ннаю |
беззага́нным |
беззага́ннымі |
| М. |
беззага́нным |
беззага́ннай |
беззага́нным |
беззага́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беззако́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| беззако́нна |
беззако́нней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
беззако́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
беззако́ннасць |
| Р. |
беззако́ннасці |
| Д. |
беззако́ннасці |
| В. |
беззако́ннасць |
| Т. |
беззако́ннасцю |
| М. |
беззако́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беззако́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
беззако́нне |
| Р. |
беззако́ння |
| Д. |
беззако́нню |
| В. |
беззако́нне |
| Т. |
беззако́ннем |
| М. |
беззако́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
беззако́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
беззако́ннік |
беззако́ннікі |
| Р. |
беззако́нніка |
беззако́ннікаў |
| Д. |
беззако́нніку |
беззако́ннікам |
| В. |
беззако́нніка |
беззако́ннікаў |
| Т. |
беззако́ннікам |
беззако́ннікамі |
| М. |
беззако́нніку |
беззако́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
беззако́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
беззако́нніца |
беззако́нніцы |
| Р. |
беззако́нніцы |
беззако́нніц |
| Д. |
беззако́нніцы |
беззако́нніцам |
| В. |
беззако́нніцу |
беззако́нніц |
| Т. |
беззако́нніцай беззако́нніцаю |
беззако́нніцамі |
| М. |
беззако́нніцы |
беззако́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
беззако́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беззако́нны |
беззако́нная |
беззако́ннае |
беззако́нныя |
| Р. |
беззако́ннага |
беззако́ннай беззако́ннае |
беззако́ннага |
беззако́нных |
| Д. |
беззако́ннаму |
беззако́ннай |
беззако́ннаму |
беззако́нным |
| В. |
беззако́нны (неадуш.) беззако́ннага (адуш.) |
беззако́нную |
беззако́ннае |
беззако́нныя (неадуш.) беззако́нных (адуш.) |
| Т. |
беззако́нным |
беззако́ннай беззако́ннаю |
беззако́нным |
беззако́ннымі |
| М. |
беззако́нным |
беззако́ннай |
беззако́нным |
беззако́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.