сілікатабето́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сілікатабето́нны |
сілікатабето́нная |
сілікатабето́ннае |
сілікатабето́нныя |
Р. |
сілікатабето́ннага |
сілікатабето́ннай сілікатабето́ннае |
сілікатабето́ннага |
сілікатабето́нных |
Д. |
сілікатабето́ннаму |
сілікатабето́ннай |
сілікатабето́ннаму |
сілікатабето́нным |
В. |
сілікатабето́нны (неадуш.) сілікатабето́ннага (адуш.) |
сілікатабето́нную |
сілікатабето́ннае |
сілікатабето́нныя (неадуш.) сілікатабето́нных (адуш.) |
Т. |
сілікатабето́нным |
сілікатабето́ннай сілікатабето́ннаю |
сілікатабето́нным |
сілікатабето́ннымі |
М. |
сілікатабето́нным |
сілікатабето́ннай |
сілікатабето́нным |
сілікатабето́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
сіліка́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіліка́тавы |
сіліка́тавая |
сіліка́тавае |
сіліка́тавыя |
Р. |
сіліка́тавага |
сіліка́тавай сіліка́тавае |
сіліка́тавага |
сіліка́тавых |
Д. |
сіліка́таваму |
сіліка́тавай |
сіліка́таваму |
сіліка́тавым |
В. |
сіліка́тавы (неадуш.) сіліка́тавага (адуш.) |
сіліка́тавую |
сіліка́тавае |
сіліка́тавыя (неадуш.) сіліка́тавых (адуш.) |
Т. |
сіліка́тавым |
сіліка́тавай сіліка́таваю |
сіліка́тавым |
сіліка́тавымі |
М. |
сіліка́тавым |
сіліка́тавай |
сіліка́тавым |
сіліка́тавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіліка́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіліка́тны |
сіліка́тная |
сіліка́тнае |
сіліка́тныя |
Р. |
сіліка́тнага |
сіліка́тнай сіліка́тнае |
сіліка́тнага |
сіліка́тных |
Д. |
сіліка́тнаму |
сіліка́тнай |
сіліка́тнаму |
сіліка́тным |
В. |
сіліка́тны (неадуш.) сіліка́тнага (адуш.) |
сіліка́тную |
сіліка́тнае |
сіліка́тныя (неадуш.) сіліка́тных (адуш.) |
Т. |
сіліка́тным |
сіліка́тнай сіліка́тнаю |
сіліка́тным |
сіліка́тнымі |
М. |
сіліка́тным |
сіліка́тнай |
сіліка́тным |
сіліка́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сілікато́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сілікато́з |
сілікато́зы |
Р. |
сілікато́зу |
сілікато́заў |
Д. |
сілікато́зу |
сілікато́зам |
В. |
сілікато́з |
сілікато́зы |
Т. |
сілікато́зам |
сілікато́замі |
М. |
сілікато́зе |
сілікато́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сілікатуберкулё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сілікатуберкулё́з |
Р. |
сілікатуберкулё́зу |
Д. |
сілікатуберкулё́зу |
В. |
сілікатуберкулё́з |
Т. |
сілікатуберкулё́зам |
М. |
сілікатуберкулё́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
сіліка́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіліка́тчык |
сіліка́тчыкі |
Р. |
сіліка́тчыка |
сіліка́тчыкаў |
Д. |
сіліка́тчыку |
сіліка́тчыкам |
В. |
сіліка́тчыка |
сіліка́тчыкаў |
Т. |
сіліка́тчыкам |
сіліка́тчыкамі |
М. |
сіліка́тчыку |
сіліка́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіліка́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіліка́тчыца |
сіліка́тчыцы |
Р. |
сіліка́тчыцы |
сіліка́тчыц |
Д. |
сіліка́тчыцы |
сіліка́тчыцам |
В. |
сіліка́тчыцу |
сіліка́тчыц |
Т. |
сіліка́тчыцай сіліка́тчыцаю |
сіліка́тчыцамі |
М. |
сіліка́тчыцы |
сіліка́тчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.