Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сцэнтрава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сцэнтру́ецца сцэнтру́юцца
Прошлы час
м. сцэнтрава́ўся сцэнтрава́ліся
ж. сцэнтрава́лася
н. сцэнтрава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцэнтрава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сцэнтру́ю сцэнтру́ем
2-я ас. сцэнтру́еш сцэнтру́еце
3-я ас. сцэнтру́е сцэнтру́юць
Прошлы час
м. сцэнтрава́ў сцэнтрава́лі
ж. сцэнтрава́ла
н. сцэнтрава́ла
Загадны лад
2-я ас. сцэнтру́й сцэнтру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сцэнтрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцэнтро́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцэнтро́ваны сцэнтро́ваная сцэнтро́ванае сцэнтро́ваныя
Р. сцэнтро́ванага сцэнтро́ванай
сцэнтро́ванае
сцэнтро́ванага сцэнтро́ваных
Д. сцэнтро́ванаму сцэнтро́ванай сцэнтро́ванаму сцэнтро́ваным
В. сцэнтро́ваны сцэнтро́ваную сцэнтро́ванае сцэнтро́ваныя
Т. сцэнтро́ваным сцэнтро́ванай
сцэнтро́ванаю
сцэнтро́ваным сцэнтро́ванымі
М. сцэнтро́ваным сцэнтро́ванай сцэнтро́ваным сцэнтро́ваных

Крыніцы: krapivabr2012.

сцэнтро́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцэнтро́ваны сцэнтро́ваная сцэнтро́ванае сцэнтро́ваныя
Р. сцэнтро́ванага сцэнтро́ванай
сцэнтро́ванае
сцэнтро́ванага сцэнтро́ваных
Д. сцэнтро́ванаму сцэнтро́ванай сцэнтро́ванаму сцэнтро́ваным
В. сцэнтро́ваны сцэнтро́ваную сцэнтро́ванае сцэнтро́ваныя
Т. сцэнтро́ваным сцэнтро́ванай
сцэнтро́ванаю
сцэнтро́ваным сцэнтро́ванымі
М. сцэнтро́ваным сцэнтро́ванай сцэнтро́ваным сцэнтро́ваных

Кароткая форма: сцэнтро́вана.

Крыніцы: krapivabr2012.

сцэптро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцэптро́н сцэптро́ны
Р. сцэптро́на сцэптро́наў
Д. сцэптро́ну сцэптро́нам
В. сцэптро́н сцэптро́ны
Т. сцэптро́нам сцэптро́намі
М. сцэптро́не сцэптро́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сцю́ард

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцю́ард сцю́арды
Р. сцю́арда сцю́ардаў
Д. сцю́арду сцю́ардам
В. сцю́арда сцю́ардаў
Т. сцю́ардам сцю́ардамі
М. сцю́ардзе сцю́ардах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцюардэ́са

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сцюардэ́са сцюардэ́сы
Р. сцюардэ́сы сцюардэ́с
Д. сцюардэ́се сцюардэ́сам
В. сцюардэ́су сцюардэ́с
Т. сцюардэ́сай
сцюардэ́саю
сцюардэ́самі
М. сцюардэ́се сцюардэ́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сцюдзенава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцюдзенава́ты сцюдзенава́тая сцюдзенава́тае сцюдзенава́тыя
Р. сцюдзенава́тага сцюдзенава́тай
сцюдзенава́тае
сцюдзенава́тага сцюдзенава́тых
Д. сцюдзенава́таму сцюдзенава́тай сцюдзенава́таму сцюдзенава́тым
В. сцюдзенава́ты (неадуш.)
сцюдзенава́тага (адуш.)
сцюдзенава́тую сцюдзенава́тае сцюдзенава́тыя (неадуш.)
сцюдзенава́тых (адуш.)
Т. сцюдзенава́тым сцюдзенава́тай
сцюдзенава́таю
сцюдзенава́тым сцюдзенава́тымі
М. сцюдзенава́тым сцюдзенава́тай сцюдзенава́тым сцюдзенава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

сцюдзё́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сцюдзё́на - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сцюдзё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сцюдзё́насць
Р. сцюдзё́насці
Д. сцюдзё́насці
В. сцюдзё́насць
Т. сцюдзё́насцю
М. сцюдзё́насці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.