наблы́тваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наблы́тваю |
наблы́тваем |
2-я ас. |
наблы́тваеш |
наблы́тваеце |
3-я ас. |
наблы́твае |
наблы́тваюць |
Прошлы час |
м. |
наблы́тваў |
наблы́твалі |
ж. |
наблы́твала |
н. |
наблы́твала |
Загадны лад |
2-я ас. |
наблы́твай |
наблы́твайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наблы́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
наблышы́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наблышу́ |
наблышы́м |
2-я ас. |
наблышы́ш |
наблышыце́ |
3-я ас. |
наблышы́ць |
наблыша́ць |
Прошлы час |
м. |
наблышы́ў |
наблышы́лі |
ж. |
наблышы́ла |
н. |
наблышы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наблышы́ |
наблышы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наблышы́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наблюзне́рыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наблюзне́ру |
наблюзне́рым |
2-я ас. |
наблюзне́рыш |
наблюзне́рыце |
3-я ас. |
наблюзне́рыць |
наблюзне́раць |
Прошлы час |
м. |
наблюзне́рыў |
наблюзне́рылі |
ж. |
наблюзне́рыла |
н. |
наблюзне́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наблюзне́р |
наблюзне́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наблюзне́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
набо́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
набо́б |
набо́бы |
Р. |
набо́ба |
набо́баў |
Д. |
набо́бу |
набо́бам |
В. |
набо́ба |
набо́баў |
Т. |
набо́бам |
набо́бамі |
М. |
набо́бе |
набо́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
набо́жна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
набо́жна |
набо́жней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
набо́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
набо́жнасць |
Р. |
набо́жнасці |
Д. |
набо́жнасці |
В. |
набо́жнасць |
Т. |
набо́жнасцю |
М. |
набо́жнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
набо́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
набо́жнік |
набо́жнікі |
Р. |
набо́жніка |
набо́жнікаў |
Д. |
набо́жніку |
набо́жнікам |
В. |
набо́жнік |
набо́жнікі |
Т. |
набо́жнікам |
набо́жнікамі |
М. |
набо́жніку |
набо́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
набо́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
набо́жны |
набо́жная |
набо́жнае |
набо́жныя |
Р. |
набо́жнага |
набо́жнай набо́жнае |
набо́жнага |
набо́жных |
Д. |
набо́жнаму |
набо́жнай |
набо́жнаму |
набо́жным |
В. |
набо́жны (неадуш.) набо́жнага (адуш.) |
набо́жную |
набо́жнае |
набо́жныя (неадуш.) набо́жных (адуш.) |
Т. |
набо́жным |
набо́жнай набо́жнаю |
набо́жным |
набо́жнымі |
М. |
набо́жным |
набо́жнай |
набо́жным |
набо́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.