наблюзне́рыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наблюзне́ру наблюзне́рым
2-я ас. наблюзне́рыш наблюзне́рыце
3-я ас. наблюзне́рыць наблюзне́раць
Прошлы час
м. наблюзне́рыў наблюзне́рылі
ж. наблюзне́рыла
н. наблюзне́рыла
Загадны лад
2-я ас. наблюзне́р наблюзне́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час наблюзне́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)