набо́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| набо́жнік | набо́жнікі | |
| набо́жніка | набо́жнікаў | |
| набо́жніку | набо́жнікам | |
| набо́жнік | набо́жнікі | |
| набо́жнікам | набо́жнікамі | |
| набо́жніку | набо́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)