італья́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
італья́нскі |
італья́нская |
італья́нскае |
італья́нскія |
Р. |
італья́нскага |
італья́нскай італья́нскае |
італья́нскага |
італья́нскіх |
Д. |
італья́нскаму |
італья́нскай |
італья́нскаму |
італья́нскім |
В. |
італья́нскі (неадуш.) італья́нскага (адуш.) |
італья́нскую |
італья́нскае |
італья́нскія (неадуш.) італья́нскіх (адуш.) |
Т. |
італья́нскім |
італья́нскай італья́нскаю |
італья́нскім |
італья́нскімі |
М. |
італья́нскім |
італья́нскай |
італья́нскім |
італья́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
італья́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
італья́нчык |
італья́нчыкі |
Р. |
італья́нчыка |
італья́нчыкаў |
Д. |
італья́нчыку |
італья́нчыкам |
В. |
італья́нчыка |
італья́нчыкаў |
Т. |
італья́нчыкам |
італья́нчыкамі |
М. |
італья́нчыку |
італья́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
і́трыевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
і́трыевы |
і́трыевая |
і́трыевае |
і́трыевыя |
Р. |
і́трыевага |
і́трыевай і́трыевае |
і́трыевага |
і́трыевых |
Д. |
і́трыеваму |
і́трыевай |
і́трыеваму |
і́трыевым |
В. |
і́трыевы (неадуш.) і́трыевага (адуш.) |
і́трыевую |
і́трыевае |
і́трыевыя (неадуш.) і́трыевых (адуш.) |
Т. |
і́трыевым |
і́трыевай і́трыеваю |
і́трыевым |
і́трыевымі |
М. |
і́трыевым |
і́трыевай |
і́трыевым |
і́трыевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
і́трый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
і́трый |
Р. |
і́трыю |
Д. |
і́трыю |
В. |
і́трый |
Т. |
і́трыем |
М. |
і́трыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ітэльме́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ітэльме́н |
ітэльме́ны |
Р. |
ітэльме́на |
ітэльме́наў |
Д. |
ітэльме́ну |
ітэльме́нам |
В. |
ітэльме́на |
ітэльме́наў |
Т. |
ітэльме́нам |
ітэльме́намі |
М. |
ітэльме́не |
ітэльме́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
ітэльме́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ітэльме́нка |
ітэльме́нкі |
Р. |
ітэльме́нкі |
ітэльме́нак |
Д. |
ітэльме́нцы |
ітэльме́нкам |
В. |
ітэльме́нку |
ітэльме́нак |
Т. |
ітэльме́нкай ітэльме́нкаю |
ітэльме́нкамі |
М. |
ітэльме́нцы |
ітэльме́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ітэльме́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ітэльме́нскі |
ітэльме́нская |
ітэльме́нскае |
ітэльме́нскія |
Р. |
ітэльме́нскага |
ітэльме́нскай ітэльме́нскае |
ітэльме́нскага |
ітэльме́нскіх |
Д. |
ітэльме́нскаму |
ітэльме́нскай |
ітэльме́нскаму |
ітэльме́нскім |
В. |
ітэльме́нскі (неадуш.) ітэльме́нскага (адуш.) |
ітэльме́нскую |
ітэльме́нскае |
ітэльме́нскія (неадуш.) ітэльме́нскіх (адуш.) |
Т. |
ітэльме́нскім |
ітэльме́нскай ітэльме́нскаю |
ітэльме́нскім |
ітэльме́нскімі |
М. |
ітэльме́нскім |
ітэльме́нскай |
ітэльме́нскім |
ітэльме́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ітэрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ітэрава́нне |
Р. |
ітэрава́ння |
Д. |
ітэрава́нню |
В. |
ітэрава́нне |
Т. |
ітэрава́ннем |
М. |
ітэрава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.