Verbum

анлайнавы слоўнік

і́трыевы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	і́трыевы	і́трыевая	і́трыевае	і́трыевыя
Р.	і́трыевага	і́трыевай і́трыевае	і́трыевага	і́трыевых
Д.	і́трыеваму	і́трыевай	і́трыеваму	і́трыевым
В.	і́трыевы (неадуш.) і́трыевага (адуш.)	і́трыевую	і́трыевае	і́трыевыя (неадуш.) і́трыевых (адуш.)
Т.	і́трыевым	і́трыевай і́трыеваю	і́трыевым	і́трыевымі
М.	і́трыевым	і́трыевай	і́трыевым	і́трыевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

і́трый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.