ітэльме́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ітэльме́нка ітэльме́нкі
Р. ітэльме́нкі ітэльме́нак
Д. ітэльме́нцы ітэльме́нкам
В. ітэльме́нку ітэльме́нак
Т. ітэльме́нкай
ітэльме́нкаю		 ітэльме́нкамі
М. ітэльме́нцы ітэльме́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)