ітэльме́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ітэльме́н ітэльме́ны
Р. ітэльме́на ітэльме́наў
Д. ітэльме́ну ітэльме́нам
В. ітэльме́на ітэльме́наў
Т. ітэльме́нам ітэльме́намі
М. ітэльме́не ітэльме́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)