іскразатры́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іскразатры́мнік |
іскразатры́мнікі |
Р. |
іскразатры́мніка |
іскразатры́мнікаў |
Д. |
іскразатры́мніку |
іскразатры́мнікам |
В. |
іскразатры́мнік |
іскразатры́мнікі |
Т. |
іскразатры́мнікам |
іскразатры́мнікамі |
М. |
іскразатры́мніку |
іскразатры́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
іскра́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іскра́к |
іскракі́ |
Р. |
іскраку́ |
іскрако́ў |
Д. |
іскраку́ |
іскрака́м |
В. |
іскра́к |
іскракі́ |
Т. |
іскрако́м |
іскрака́мі |
М. |
іскраку́ |
іскрака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
іскрамё́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
іскрамё́тнасць |
Р. |
іскрамё́тнасці |
Д. |
іскрамё́тнасці |
В. |
іскрамё́тнасць |
Т. |
іскрамё́тнасцю |
М. |
іскрамё́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
іскрамё́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іскрамё́тны |
іскрамё́тная |
іскрамё́тнае |
іскрамё́тныя |
Р. |
іскрамё́тнага |
іскрамё́тнай іскрамё́тнае |
іскрамё́тнага |
іскрамё́тных |
Д. |
іскрамё́тнаму |
іскрамё́тнай |
іскрамё́тнаму |
іскрамё́тным |
В. |
іскрамё́тны (неадуш.) іскрамё́тнага (адуш.) |
іскрамё́тную |
іскрамё́тнае |
іскрамё́тныя (неадуш.) іскрамё́тных (адуш.) |
Т. |
іскрамё́тным |
іскрамё́тнай іскрамё́тнаю |
іскрамё́тным |
іскрамё́тнымі |
М. |
іскрамё́тным |
іскрамё́тнай |
іскрамё́тным |
іскрамё́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іскраны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іскраны́ |
іскрана́я |
іскрано́е |
іскраны́я |
Р. |
іскрано́га |
іскрано́й іскрано́е |
іскрано́га |
іскраны́х |
Д. |
іскрано́му |
іскрано́й |
іскрано́му |
іскраны́м |
В. |
іскраны́ (неадуш.) іскрано́га (адуш.) |
іскрану́ю |
іскрано́е |
іскраны́я (неадуш.) іскраны́х (адуш.) |
Т. |
іскраны́м |
іскрано́й іскрано́ю |
іскраны́м |
іскраны́мі |
М. |
іскраны́м |
іскрано́й |
іскраны́м |
іскраны́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
іскраўло́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іскраўло́ўнік |
іскраўло́ўнікі |
Р. |
іскраўло́ўніка |
іскраўло́ўнікаў |
Д. |
іскраўло́ўніку |
іскраўло́ўнікам |
В. |
іскраўло́ўнік |
іскраўло́ўнікі |
Т. |
іскраўло́ўнікам |
іскраўло́ўнікамі |
М. |
іскраўло́ўніку |
іскраўло́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.