іскра́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| іскра́к | іскракі́ | |
| іскраку́ | іскрако́ў | |
| іскраку́ | іскрака́м | |
| іскра́к | іскракі́ | |
| іскрако́м | іскрака́мі | |
| іскраку́ | іскрака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)