іры́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
іры́савы |
іры́савая |
іры́савае |
іры́савыя |
Р. |
іры́савага |
іры́савай іры́савае |
іры́савага |
іры́савых |
Д. |
іры́саваму |
іры́савай |
іры́саваму |
іры́савым |
В. |
іры́савы (неадуш.) |
іры́савую |
іры́савае |
іры́савыя (неадуш.) |
Т. |
іры́савым |
іры́савай іры́саваю |
іры́савым |
іры́савымі |
М. |
іры́савым |
іры́савай |
іры́савым |
іры́савых |
Іншыя варыянты:
і́рысавы.
Крыніцы:
prym2009.
і́рысавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
і́рысавы |
і́рысавая |
і́рысавае |
і́рысавыя |
Р. |
і́рысавага |
і́рысавай і́рысавае |
і́рысавага |
і́рысавых |
Д. |
і́рысаваму |
і́рысавай |
і́рысаваму |
і́рысавым |
В. |
і́рысавы (неадуш.) і́рысавага (адуш.) |
і́рысавую |
і́рысавае |
і́рысавыя (неадуш.) і́рысавых (адуш.) |
Т. |
і́рысавым |
і́рысавай і́рысаваю |
і́рысавым |
і́рысавымі |
М. |
і́рысавым |
і́рысавай |
і́рысавым |
і́рысавых |
Іншыя варыянты:
іры́савы.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
іры́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іры́ска |
іры́скі |
Р. |
іры́скі |
іры́сак |
Д. |
іры́сцы |
іры́скам |
В. |
іры́ску |
іры́скі |
Т. |
іры́скай іры́скаю |
іры́скамі |
М. |
іры́сцы |
іры́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
іры́т |
Р. |
іры́ту |
Д. |
іры́ту |
В. |
іры́т |
Т. |
іры́там |
М. |
іры́це |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ірытава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ірыту́юся |
ірыту́емся |
2-я ас. |
ірыту́ешся |
ірыту́ецеся |
3-я ас. |
ірыту́ецца |
ірыту́юцца |
Прошлы час |
м. |
ірытава́ўся |
ірытава́ліся |
ж. |
ірытава́лася |
н. |
ірытава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ірыту́йся |
ірыту́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ірыту́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ірыта́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ірыта́нт |
ірыта́нты |
Р. |
ірыта́нту |
ірыта́нтаў |
Д. |
ірыта́нту |
ірыта́нтам |
В. |
ірыта́нт |
ірыта́нты |
Т. |
ірыта́нтам |
ірыта́нтамі |
М. |
ірыта́нце |
ірыта́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ірыта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ірыта́цыя |
Р. |
ірыта́цыі |
Д. |
ірыта́цыі |
В. |
ірыта́цыю |
Т. |
ірыта́цыяй ірыта́цыяю |
М. |
ірыта́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.