Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в к л м н о п р т у х ч ы э -

б в г д е з і й к л м н п р т ў ф х ц ш я

Шышо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Шышо́ва
Р.	Шышо́ва
Д.	Шышо́ву
В.	Шышо́ва
Т.	Шышо́вам
М.	Шышо́ве

Шы́шчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Шы́шчыцы
Р.	Шы́шчыц Шы́шчыцаў
Д.	Шы́шчыцам
В.	Шы́шчыцы
Т.	Шы́шчыцамі
М.	Шы́шчыцах

шышы́каць

‘шушукацца, шаптацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	шышы́каю	шышы́каем
2-я ас.	шышы́каеш	шышы́каеце
3-я ас.	шышы́кае	шышы́каюць
Прошлы час
м.	шышы́каў	шышы́калі
ж.	шышы́кала
н.	шышы́кала
Загадны лад
2-я ас.	шышы́кай	шышы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	шышы́каючы

Крыніцы: piskunou2012.