шрубава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шрубу́ю |
шрубу́ем |
2-я ас. |
шрубу́еш |
шрубу́еце |
3-я ас. |
шрубу́е |
шрубу́юць |
Прошлы час |
м. |
шрубава́ў |
шрубава́лі |
ж. |
шрубава́ла |
н. |
шрубава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шрубу́й |
шрубу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шрубу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шру́бавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шру́бавы |
шру́бавая |
шру́бавае |
шру́бавыя |
Р. |
шру́бавага |
шру́бавай шру́бавае |
шру́бавага |
шру́бавых |
Д. |
шру́баваму |
шру́бавай |
шру́баваму |
шру́бавым |
В. |
шру́бавы (неадуш.) шру́бавага (адуш.) |
шру́бавую |
шру́бавае |
шру́бавыя (неадуш.) шру́бавых (адуш.) |
Т. |
шру́бавым |
шру́бавай шру́баваю |
шру́бавым |
шру́бавымі |
М. |
шру́бавым |
шру́бавай |
шру́бавым |
шру́бавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шрубалё́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шрубалё́т |
шрубалё́ты |
Р. |
шрубалё́та |
шрубалё́таў |
Д. |
шрубалё́ту |
шрубалё́там |
В. |
шрубалё́т |
шрубалё́ты |
Т. |
шрубалё́там |
шрубалё́тамі |
М. |
шрубалё́це |
шрубалё́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
шрубападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шрубападо́бны |
шрубападо́бная |
шрубападо́бнае |
шрубападо́бныя |
Р. |
шрубападо́бнага |
шрубападо́бнай шрубападо́бнае |
шрубападо́бнага |
шрубападо́бных |
Д. |
шрубападо́бнаму |
шрубападо́бнай |
шрубападо́бнаму |
шрубападо́бным |
В. |
шрубападо́бны (неадуш.) шрубападо́бнага (адуш.) |
шрубападо́бную |
шрубападо́бнае |
шрубападо́бныя (неадуш.) шрубападо́бных (адуш.) |
Т. |
шрубападо́бным |
шрубападо́бнай шрубападо́бнаю |
шрубападо́бным |
шрубападо́бнымі |
М. |
шрубападо́бным |
шрубападо́бнай |
шрубападо́бным |
шрубападо́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
шрубарэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шрубарэ́з |
шрубарэ́зы |
Р. |
шрубарэ́за |
шрубарэ́заў |
Д. |
шрубарэ́зу |
шрубарэ́зам |
В. |
шрубарэ́з |
шрубарэ́зы |
Т. |
шрубарэ́зам |
шрубарэ́замі |
М. |
шрубарэ́зе |
шрубарэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шрубарэ́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шрубарэ́зны |
шрубарэ́зная |
шрубарэ́знае |
шрубарэ́зныя |
Р. |
шрубарэ́знага |
шрубарэ́знай шрубарэ́знае |
шрубарэ́знага |
шрубарэ́зных |
Д. |
шрубарэ́знаму |
шрубарэ́знай |
шрубарэ́знаму |
шрубарэ́зным |
В. |
шрубарэ́зны (неадуш.) шрубарэ́знага (адуш.) |
шрубарэ́зную |
шрубарэ́знае |
шрубарэ́зныя (неадуш.) шрубарэ́зных (адуш.) |
Т. |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́знай шрубарэ́знаю |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́знымі |
М. |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́знай |
шрубарэ́зным |
шрубарэ́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шру́бачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шру́бачка |
шру́бачкі |
Р. |
шру́бачкі |
шру́бачак |
Д. |
шру́бачцы |
шру́бачкам |
В. |
шру́бачку |
шру́бачкі |
Т. |
шру́бачкай шру́бачкаю |
шру́бачкамі |
М. |
шру́бачцы |
шру́бачках |
Крыніцы:
piskunou2012.