Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

цыні́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цыні́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цыні́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. цыні́чнасць
Р. цыні́чнасці
Д. цыні́чнасці
В. цыні́чнасць
Т. цыні́чнасцю
М. цыні́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыні́чна-дзелавы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыні́чна-дзелавы́ цыні́чна-дзелава́я цыні́чна-дзелаво́е цыні́чна-дзелавы́я
Р. цыні́чна-дзелаво́га цыні́чна-дзелаво́й
цыні́чна-дзелаво́е
цыні́чна-дзелаво́га цыні́чна-дзелавы́х
Д. цыні́чна-дзелаво́му цыні́чна-дзелаво́й цыні́чна-дзелаво́му цыні́чна-дзелавы́м
В. цыні́чна-дзелавы́ (неадуш.)
цыні́чна-дзелаво́га (адуш.)
цыні́чна-дзелаву́ю цыні́чна-дзелаво́е цыні́чна-дзелавы́я (неадуш.)
цыні́чна-дзелавы́х (адуш.)
Т. цыні́чна-дзелавы́м цыні́чна-дзелаво́й
цыні́чна-дзелаво́ю
цыні́чна-дзелавы́м цыні́чна-дзелавы́мі
М. цыні́чна-дзелавы́м цыні́чна-дзелаво́й цыні́чна-дзелавы́м цыні́чна-дзелавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

цыні́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыні́чны цыні́чная цыні́чнае цыні́чныя
Р. цыні́чнага цыні́чнай
цыні́чнае
цыні́чнага цыні́чных
Д. цыні́чнаму цыні́чнай цыні́чнаму цыні́чным
В. цыні́чны (неадуш.)
цыні́чнага (адуш.)
цыні́чную цыні́чнае цыні́чныя (неадуш.)
цыні́чных (адуш.)
Т. цыні́чным цыні́чнай
цыні́чнаю
цыні́чным цыні́чнымі
М. цыні́чным цыні́чнай цыні́чным цыні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цы́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цы́нія цы́ніі
Р. цы́ніі цы́ній
Д. цы́ніі цы́ніям
В. цы́нію цы́ніі
Т. цы́ніяй
цы́ніяю
цы́ніямі
М. цы́ніі цы́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цы́нк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цы́нк
Р. цы́нку
Д. цы́нку
В. цы́нк
Т. цы́нкам
М. цы́нку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цы́нка цы́нкі
Р. цы́нкі цы́нак
Д. цы́нцы цы́нкам
В. цы́нку цы́нкі
Т. цы́нкай
цы́нкаю
цы́нкамі
М. цы́нцы цы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

цынкава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цынкава́льны цынкава́льная цынкава́льнае цынкава́льныя
Р. цынкава́льнага цынкава́льнай
цынкава́льнае
цынкава́льнага цынкава́льных
Д. цынкава́льнаму цынкава́льнай цынкава́льнаму цынкава́льным
В. цынкава́льны (неадуш.)
цынкава́льнага (адуш.)
цынкава́льную цынкава́льнае цынкава́льныя (неадуш.)
цынкава́льных (адуш.)
Т. цынкава́льным цынкава́льнай
цынкава́льнаю
цынкава́льным цынкава́льнымі
М. цынкава́льным цынкава́льнай цынкава́льным цынкава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

цынкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цынкава́нне
Р. цынкава́ння
Д. цынкава́нню
В. цынкава́нне
Т. цынкава́ннем
М. цынкава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цынкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цынкава́ны цынкава́ная цынкава́нае цынкава́ныя
Р. цынкава́нага цынкава́най
цынкава́нае
цынкава́нага цынкава́ных
Д. цынкава́наму цынкава́най цынкава́наму цынкава́ным
В. цынкава́ны (неадуш.)
цынкава́нага (адуш.)
цынкава́ную цынкава́нае цынкава́ныя (неадуш.)
цынкава́ных (адуш.)
Т. цынкава́ным цынкава́най
цынкава́наю
цынкава́ным цынкава́нымі
М. цынкава́ным цынкава́най цынкава́ным цынкава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.