Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’
бвгдеёжзклмнрстфхцшя

філалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філалагі́чны філалагі́чная філалагі́чнае філалагі́чныя
Р. філалагі́чнага філалагі́чнай
філалагі́чнае		 філалагі́чнага філалагі́чных
Д. філалагі́чнаму філалагі́чнай філалагі́чнаму філалагі́чным
В. філалагі́чны (неадуш.)
філалагі́чнага (адуш.)		 філалагі́чную філалагі́чнае філалагі́чныя (неадуш.)
філалагі́чных (адуш.)
Т. філалагі́чным філалагі́чнай
філалагі́чнаю		 філалагі́чным філалагі́чнымі
М. філалагі́чным філалагі́чнай філалагі́чным філалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. філало́гія
Р. філало́гіі
Д. філало́гіі
В. філало́гію
Т. філало́гіяй
філало́гіяю
М. філало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філама́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філама́т філама́ты
Р. філама́та філама́таў
Д. філама́ту філама́там
В. філама́та філама́таў
Т. філама́там філама́тамі
М. філама́це філама́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

філама́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філама́цкі філама́цкая філама́цкае філама́цкія
Р. філама́цкага філама́цкай
філама́цкае		 філама́цкага філама́цкіх
Д. філама́цкаму філама́цкай філама́цкаму філама́цкім
В. філама́цкі (неадуш.)
філама́цкага (адуш.)		 філама́цкую філама́цкае філама́цкія (неадуш.)
філама́цкіх (адуш.)
Т. філама́цкім філама́цкай
філама́цкаю		 філама́цкім філама́цкімі
М. філама́цкім філама́цкай філама́цкім філама́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

філамеду́за

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філамеду́за філамеду́зы
Р. філамеду́зы філамеду́з
Д. філамеду́зе філамеду́зам
В. філамеду́зу філамеду́з
Т. філамеду́зай
філамеду́заю		 філамеду́замі
М. філамеду́зе філамеду́зах

Крыніцы: piskunou2012.

філа́нт

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філа́нт філа́нты
Р. філа́нта філа́нтаў
Д. філа́нту філа́нтам
В. філа́нта філа́нтаў
Т. філа́нтам філа́нтамі
М. філа́нце філа́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

філантрапі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. філантрапі́зм
Р. філантрапі́зму
Д. філантрапі́зму
В. філантрапі́зм
Т. філантрапі́змам
М. філантрапі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

філантрапі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
філантрапі́чна - -

філантрапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філантрапі́чны філантрапі́чная філантрапі́чнае філантрапі́чныя
Р. філантрапі́чнага філантрапі́чнай
філантрапі́чнае		 філантрапі́чнага філантрапі́чных
Д. філантрапі́чнаму філантрапі́чнай філантрапі́чнаму філантрапі́чным
В. філантрапі́чны (неадуш.)
філантрапі́чнага (адуш.)		 філантрапі́чную філантрапі́чнае філантрапі́чныя (неадуш.)
філантрапі́чных (адуш.)
Т. філантрапі́чным філантрапі́чнай
філантрапі́чнаю		 філантрапі́чным філантрапі́чнымі
М. філантрапі́чным філантрапі́чнай філантрапі́чным філантрапі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філантро́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філантро́п філантро́пы
Р. філантро́па філантро́паў
Д. філантро́пу філантро́пам
В. філантро́па філантро́паў
Т. філантро́пам філантро́памі
М. філантро́пе філантро́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.