сіро́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіро́пны |
сіро́пная |
сіро́пнае |
сіро́пныя |
Р. |
сіро́пнага |
сіро́пнай сіро́пнае |
сіро́пнага |
сіро́пных |
Д. |
сіро́пнаму |
сіро́пнай |
сіро́пнаму |
сіро́пным |
В. |
сіро́пны (неадуш.) сіро́пнага (адуш.) |
сіро́пную |
сіро́пнае |
сіро́пныя (неадуш.) сіро́пных (адуш.) |
Т. |
сіро́пным |
сіро́пнай сіро́пнаю |
сіро́пным |
сіро́пнымі |
М. |
сіро́пным |
сіро́пнай |
сіро́пным |
сіро́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіро́пчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіро́пчык |
сіро́пчыкі |
Р. |
сіро́пчыку |
сіро́пчыкаў |
Д. |
сіро́пчыку |
сіро́пчыкам |
В. |
сіро́пчык |
сіро́пчыкі |
Т. |
сіро́пчыкам |
сіро́пчыкамі |
М. |
сіро́пчыку |
сіро́пчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сіро́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіро́тка |
сіро́ткі |
Р. |
сіро́ткі |
сіро́так |
Д. |
сіро́тцы |
сіро́ткам |
В. |
сіро́тку |
сіро́так |
Т. |
сіро́ткай сіро́ткаю |
сіро́ткамі |
М. |
сіро́тцы |
сіро́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіро́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сіро́тка |
сіро́ткі |
Р. |
сіро́ткі |
сіро́так |
Д. |
сіро́тку |
сіро́ткам |
В. |
сіро́тку |
сіро́так |
Т. |
сіро́ткам |
сіро́ткамі |
М. |
сіро́тку |
сіро́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сіро́тка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сіро́тка |
Р. |
Сіро́ткі |
Д. |
Сіро́тцы |
В. |
Сіро́тку |
Т. |
Сіро́ткай Сіро́ткаю |
М. |
Сіро́тцы |
Сіро́ціна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сіро́ціна |
Р. |
Сіро́ціна |
Д. |
Сіро́ціну |
В. |
Сіро́ціна |
Т. |
Сіро́цінам |
М. |
Сіро́ціне |
сіро́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сіро́цкі |
сіро́цкая |
сіро́цкае |
сіро́цкія |
Р. |
сіро́цкага |
сіро́цкай сіро́цкае |
сіро́цкага |
сіро́цкіх |
Д. |
сіро́цкаму |
сіро́цкай |
сіро́цкаму |
сіро́цкім |
В. |
сіро́цкі (неадуш.) сіро́цкага (адуш.) |
сіро́цкую |
сіро́цкае |
сіро́цкія (неадуш.) сіро́цкіх (адуш.) |
Т. |
сіро́цкім |
сіро́цкай сіро́цкаю |
сіро́цкім |
сіро́цкімі |
М. |
сіро́цкім |
сіро́цкай |
сіро́цкім |
сіро́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіро́цкі
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сіро́цкі |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіро́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сіро́цтва |
Р. |
сіро́цтва |
Д. |
сіро́цтву |
В. |
сіро́цтва |
Т. |
сіро́цтвам |
М. |
сіро́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.