Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сінантро́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінантро́пны сінантро́пная сінантро́пнае сінантро́пныя
Р. сінантро́пнага сінантро́пнай
сінантро́пнае		 сінантро́пнага сінантро́пных
Д. сінантро́пнаму сінантро́пнай сінантро́пнаму сінантро́пным
В. сінантро́пны (неадуш.)
сінантро́пнага (адуш.)		 сінантро́пную сінантро́пнае сінантро́пныя (неадуш.)
сінантро́пных (адуш.)
Т. сінантро́пным сінантро́пнай
сінантро́пнаю		 сінантро́пным сінантро́пнымі
М. сінантро́пным сінантро́пнай сінантро́пным сінантро́пных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сіна́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіна́п
Р. сіна́пу
Д. сіна́пу
В. сіна́п
Т. сіна́пам
М. сіна́пе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сі́напс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сі́напс сі́напсы
Р. сі́напса сі́напсаў
Д. сі́напсу сі́напсам
В. сі́напс сі́напсы
Т. сі́напсам сі́напсамі
М. сі́напсе сі́напсах

Крыніцы: piskunou2012.

сінаптаза́ўр

‘яшчар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінаптаза́ўр сінаптаза́ўры
Р. сінаптаза́ўра сінаптаза́ўраў
Д. сінаптаза́ўру сінаптаза́ўрам
В. сінаптаза́ўра сінаптаза́ўраў
Т. сінаптаза́ўрам сінаптаза́ўрамі
М. сінаптаза́ўры сінаптаза́ўрах

Крыніцы: piskunou2012.

сінапты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінапты́ст сінапты́сты
Р. сінапты́ста сінапты́стаў
Д. сінапты́сту сінапты́стам
В. сінапты́ста сінапты́стаў
Т. сінапты́стам сінапты́стамі
М. сінапты́сце сінапты́стах

Крыніцы: piskunou2012.

сінапты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сінапты́чна - -

сінапты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінапты́чны сінапты́чная сінапты́чнае сінапты́чныя
Р. сінапты́чнага сінапты́чнай
сінапты́чнае		 сінапты́чнага сінапты́чных
Д. сінапты́чнаму сінапты́чнай сінапты́чнаму сінапты́чным
В. сінапты́чны (неадуш.)
сінапты́чнага (адуш.)		 сінапты́чную сінапты́чнае сінапты́чныя (неадуш.)
сінапты́чных (адуш.)
Т. сінапты́чным сінапты́чнай
сінапты́чнаю		 сінапты́чным сінапты́чнымі
М. сінапты́чным сінапты́чнай сінапты́чным сінапты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінартро́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінартро́з сінартро́зы
Р. сінартро́зу сінартро́заў
Д. сінартро́зу сінартро́зам
В. сінартро́з сінартро́зы
Т. сінартро́зам сінартро́замі
М. сінартро́зе сінартро́зах

Крыніцы: piskunou2012.

сінасто́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сінасто́з сінасто́зы
Р. сінасто́зу сінасто́заў
Д. сінасто́зу сінасто́зам
В. сінасто́з сінасто́зы
Т. сінасто́зам сінасто́замі
М. сінасто́зе сінасто́зах

Крыніцы: piskunou2012.

сі́на-тыбе́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сі́на-тыбе́цкі сі́на-тыбе́цкая сі́на-тыбе́цкае сі́на-тыбе́цкія
Р. сі́на-тыбе́цкага сі́на-тыбе́цкай
сі́на-тыбе́цкае		 сі́на-тыбе́цкага сі́на-тыбе́цкіх
Д. сі́на-тыбе́цкаму сі́на-тыбе́цкай сі́на-тыбе́цкаму сі́на-тыбе́цкім
В. сі́на-тыбе́цкі (неадуш.)
сі́на-тыбе́цкага (адуш.)		 сі́на-тыбе́цкую сі́на-тыбе́цкае сі́на-тыбе́цкія (неадуш.)
сі́на-тыбе́цкіх (адуш.)
Т. сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкай
сі́на-тыбе́цкаю		 сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкімі
М. сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкай сі́на-тыбе́цкім сі́на-тыбе́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.