Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Сяльцо́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сяльцо́
Р. Сяльца́
Д. Сяльцу́
В. Сяльцо́
Т. Сяльцо́м
М. Сяльцы́

сяльча́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. сяльча́нін сяльча́не
Р. сяльча́ніна сяльча́н
Д. сяльча́ніну сяльча́нам
В. сяльча́ніна сяльча́н
Т. сяльча́нінам сяльча́намі
М. сяльча́ніне сяльча́нах

Крыніцы: tsbm1984.

Сялю́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сялю́ты
Р. Сялю́т
Сялю́таў
Д. Сялю́там
В. Сялю́ты
Т. Сялю́тамі
М. Сялю́тах

сяля́ва

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяля́ва сяля́вы
Р. сяля́вы сяля́ў
Д. сяля́ве сяля́вам
В. сяля́ву сяля́ў
Т. сяля́вай
сяля́ваю
сяля́вамі
М. сяля́ве сяля́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сяля́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сяля́ва
Р. Сяля́вы
Д. Сяля́ве
В. Сяля́ву
Т. Сяля́вай
Сяля́ваю
М. Сяля́ве

сяля́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяля́віцкі сяля́віцкая сяля́віцкае сяля́віцкія
Р. сяля́віцкага сяля́віцкай
сяля́віцкае
сяля́віцкага сяля́віцкіх
Д. сяля́віцкаму сяля́віцкай сяля́віцкаму сяля́віцкім
В. сяля́віцкі (неадуш.)
сяля́віцкага (адуш.)
сяля́віцкую сяля́віцкае сяля́віцкія (неадуш.)
сяля́віцкіх (адуш.)
Т. сяля́віцкім сяля́віцкай
сяля́віцкаю
сяля́віцкім сяля́віцкімі
М. сяля́віцкім сяля́віцкай сяля́віцкім сяля́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сяля́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сяля́вічы
Р. Сяля́віч
Сяля́вічаў
Д. Сяля́вічам
В. Сяля́вічы
Т. Сяля́вічамі
М. Сяля́вічах

сяля́начка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяля́начка сяля́начкі
Р. сяля́начкі сяля́начак
Д. сяля́начцы сяля́начкам
В. сяля́начку сяля́начак
Т. сяля́начкай
сяля́начкаю
сяля́начкамі
М. сяля́начцы сяля́начках

Крыніцы: piskunou2012.

сяля́не

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. сяля́не
Р. сяля́н
Д. сяля́нам
В. сяля́н
Т. сяля́намі
М. сяля́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

сяля́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сяля́нка сяля́нкі
Р. сяля́нкі сяля́нак
Д. сяля́нцы сяля́нкам
В. сяля́нку сяля́нак
Т. сяля́нкай
сяля́нкаю
сяля́нкамі
М. сяля́нцы сяля́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.