сцэнары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцэнары́ст |
сцэнары́сты |
Р. |
сцэнары́ста |
сцэнары́стаў |
Д. |
сцэнары́сту |
сцэнары́стам |
В. |
сцэнары́ста |
сцэнары́стаў |
Т. |
сцэнары́стам |
сцэнары́стамі |
М. |
сцэнары́сце |
сцэнары́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцэнары́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцэнары́стка |
сцэнары́сткі |
Р. |
сцэнары́сткі |
сцэнары́стак |
Д. |
сцэнары́стцы |
сцэнары́сткам |
В. |
сцэнары́стку |
сцэнары́стак |
Т. |
сцэнары́сткай сцэнары́сткаю |
сцэнары́сткамі |
М. |
сцэнары́стцы |
сцэнары́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцэнедэ́смус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцэнедэ́смус |
сцэнедэ́смусы |
Р. |
сцэнедэ́смусу |
сцэнедэ́смусаў |
Д. |
сцэнедэ́смусу |
сцэнедэ́смусам |
В. |
сцэнедэ́смус |
сцэнедэ́смусы |
Т. |
сцэнедэ́смусам |
сцэнедэ́смусамі |
М. |
сцэнедэ́смусе |
сцэнедэ́смусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцэні́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сцэні́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцэні́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сцэні́чнасць |
Р. |
сцэні́чнасці |
Д. |
сцэні́чнасці |
В. |
сцэні́чнасць |
Т. |
сцэні́чнасцю |
М. |
сцэні́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцэні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцэні́чны |
сцэні́чная |
сцэні́чнае |
сцэні́чныя |
Р. |
сцэні́чнага |
сцэні́чнай сцэні́чнае |
сцэні́чнага |
сцэні́чных |
Д. |
сцэні́чнаму |
сцэні́чнай |
сцэні́чнаму |
сцэні́чным |
В. |
сцэні́чны (неадуш.) сцэні́чнага (адуш.) |
сцэні́чную |
сцэні́чнае |
сцэні́чныя (неадуш.) сцэні́чных (адуш.) |
Т. |
сцэні́чным |
сцэні́чнай сцэні́чнаю |
сцэні́чным |
сцэні́чнымі |
М. |
сцэні́чным |
сцэні́чнай |
сцэні́чным |
сцэні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцэ́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцэ́нка |
сцэ́нкі |
Р. |
сцэ́нкі |
сцэ́нак |
Д. |
сцэ́нцы |
сцэ́нкам |
В. |
сцэ́нку |
сцэ́нкі |
Т. |
сцэ́нкай сцэ́нкаю |
сцэ́нкамі |
М. |
сцэ́нцы |
сцэ́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.