санато́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
санато́рнік |
санато́рнікі |
Р. |
санато́рніка |
санато́рнікаў |
Д. |
санато́рніку |
санато́рнікам |
В. |
санато́рніка |
санато́рнікаў |
Т. |
санато́рнікам |
санато́рнікамі |
М. |
санато́рніку |
санато́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
санато́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
санато́рніца |
санато́рніцы |
Р. |
санато́рніцы |
санато́рніц |
Д. |
санато́рніцы |
санато́рніцам |
В. |
санато́рніцу |
санато́рніц |
Т. |
санато́рніцай санато́рніцаю |
санато́рніцамі |
М. |
санато́рніцы |
санато́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
санато́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
санато́рны |
санато́рная |
санато́рнае |
санато́рныя |
Р. |
санато́рнага |
санато́рнай санато́рнае |
санато́рнага |
санато́рных |
Д. |
санато́рнаму |
санато́рнай |
санато́рнаму |
санато́рным |
В. |
санато́рны (неадуш.) санато́рнага (адуш.) |
санато́рную |
санато́рнае |
санато́рныя (неадуш.) санато́рных (адуш.) |
Т. |
санато́рным |
санато́рнай санато́рнаю |
санато́рным |
санато́рнымі |
М. |
санато́рным |
санато́рнай |
санато́рным |
санато́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
санато́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
санато́рскі |
санато́рская |
санато́рскае |
санато́рскія |
Р. |
санато́рскага |
санато́рскай санато́рскае |
санато́рскага |
санато́рскіх |
Д. |
санато́рскаму |
санато́рскай |
санато́рскаму |
санато́рскім |
В. |
санато́рскі (неадуш.) санато́рскага (адуш.) |
санато́рскую |
санато́рскае |
санато́рскія (неадуш.) санато́рскіх (адуш.) |
Т. |
санато́рскім |
санато́рскай санато́рскаю |
санато́рскім |
санато́рскімі |
М. |
санато́рскім |
санато́рскай |
санато́рскім |
санато́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
санато́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
санато́рый |
санато́рыі |
Р. |
санато́рыя |
санато́рыяў |
Д. |
санато́рыю |
санато́рыям |
В. |
санато́рый |
санато́рыі |
Т. |
санато́рыем |
санато́рыямі |
М. |
санато́рыі |
санато́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
санато́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
санато́рыя |
санато́рыі |
Р. |
санато́рыі |
санато́рыяў |
Д. |
санато́рыі |
санато́рыям |
В. |
санато́рыю |
санато́рыі |
Т. |
санато́рыяй санато́рыяю |
санато́рыямі |
М. |
санато́рыі |
санато́рыях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
санаці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
санаці́на |
санаці́ны |
Р. |
санаці́ны |
санаці́н |
Д. |
санаці́не |
санаці́нам |
В. |
санаці́ну |
санаці́ны |
Т. |
санаці́най санаці́наю |
санаці́намі |
М. |
санаці́не |
санаці́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
санацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
санацы́йна |
- |
- |
санацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
санацы́йны |
санацы́йная |
санацы́йнае |
санацы́йныя |
Р. |
санацы́йнага |
санацы́йнай санацы́йнае |
санацы́йнага |
санацы́йных |
Д. |
санацы́йнаму |
санацы́йнай |
санацы́йнаму |
санацы́йным |
В. |
санацы́йны (неадуш.) санацы́йнага (адуш.) |
санацы́йную |
санацы́йнае |
санацы́йныя (неадуш.) санацы́йных (адуш.) |
Т. |
санацы́йным |
санацы́йнай санацы́йнаю |
санацы́йным |
санацы́йнымі |
М. |
санацы́йным |
санацы́йнай |
санацы́йным |
санацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сана́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сана́цыя |
Р. |
сана́цыі |
Д. |
сана́цыі |
В. |
сана́цыю |
Т. |
сана́цыяй сана́цыяю |
М. |
сана́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.