Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

роўнабако́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнабако́вы	роўнабако́вая	роўнабако́вае	роўнабако́выя
Р.	роўнабако́вага	роўнабако́вай роўнабако́вае	роўнабако́вага	роўнабако́вых
Д.	роўнабако́ваму	роўнабако́вай	роўнабако́ваму	роўнабако́вым
В.	роўнабако́вы (неадуш.) роўнабако́вага (адуш.)	роўнабако́вую	роўнабако́вае	роўнабако́выя (неадуш.) роўнабако́вых (адуш.)
Т.	роўнабако́вым	роўнабако́вай роўнабако́ваю	роўнабако́вым	роўнабако́вымі
М.	роўнабако́вым	роўнабако́вай	роўнабако́вым	роўнабако́вых

Крыніцы: piskunou2012.

ро́ўнавасёвы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ро́ўнавасёвы	ро́ўнавасёвая	ро́ўнавасёвае	ро́ўнавасёвыя
Р.	ро́ўнавасёвага	ро́ўнавасёвай ро́ўнавасёвае	ро́ўнавасёвага	ро́ўнавасёвых
Д.	ро́ўнавасёваму	ро́ўнавасёвай	ро́ўнавасёваму	ро́ўнавасёвым
В.	ро́ўнавасёвы (неадуш.) ро́ўнавасёвага (адуш.)	ро́ўнавасёвую	ро́ўнавасёвае	ро́ўнавасёвыя (неадуш.) ро́ўнавасёвых (адуш.)
Т.	ро́ўнавасёвым	ро́ўнавасёвай ро́ўнавасёваю	ро́ўнавасёвым	ро́ўнавасёвымі
М.	ро́ўнавасёвым	ро́ўнавасёвай	ро́ўнавасёвым	ро́ўнавасёвых

Крыніцы: piskunou2012.

роўнавуго́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

роўнавуго́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнавуго́льны	роўнавуго́льная	роўнавуго́льнае	роўнавуго́льныя
Р.	роўнавуго́льнага	роўнавуго́льнай роўнавуго́льнае	роўнавуго́льнага	роўнавуго́льных
Д.	роўнавуго́льнаму	роўнавуго́льнай	роўнавуго́льнаму	роўнавуго́льным
В.	роўнавуго́льны (неадуш.) роўнавуго́льнага (адуш.)	роўнавуго́льную	роўнавуго́льнае	роўнавуго́льныя (неадуш.) роўнавуго́льных (адуш.)
Т.	роўнавуго́льным	роўнавуго́льнай роўнавуго́льнаю	роўнавуго́льным	роўнавуго́льнымі
М.	роўнавуго́льным	роўнавуго́льнай	роўнавуго́льным	роўнавуго́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

роўнавяліка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
роўнавяліка	-	-

роўнавялі́касць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

роўнавялі́кі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнавялі́кі	роўнавялі́кая	роўнавялі́кае	роўнавялі́кія
Р.	роўнавялі́кага	роўнавялі́кай роўнавялі́кае	роўнавялі́кага	роўнавялі́кіх
Д.	роўнавялі́каму	роўнавялі́кай	роўнавялі́каму	роўнавялі́кім
В.	роўнавялі́кі (неадуш.) роўнавялі́кага (адуш.)	роўнавялі́кую	роўнавялі́кае	роўнавялі́кія (неадуш.) роўнавялі́кіх (адуш.)
Т.	роўнавялі́кім	роўнавялі́кай роўнавялі́каю	роўнавялі́кім	роўнавялі́кімі
М.	роўнавялі́кім	роўнавялі́кай	роўнавялі́кім	роўнавялі́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

роўнадасту́пны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнадасту́пны	роўнадасту́пная	роўнадасту́пнае	роўнадасту́пныя
Р.	роўнадасту́пнага	роўнадасту́пнай роўнадасту́пнае	роўнадасту́пнага	роўнадасту́пных
Д.	роўнадасту́пнаму	роўнадасту́пнай	роўнадасту́пнаму	роўнадасту́пным
В.	роўнадасту́пны (неадуш.) роўнадасту́пнага (адуш.)	роўнадасту́пную	роўнадасту́пнае	роўнадасту́пныя (неадуш.) роўнадасту́пных (адуш.)
Т.	роўнадасту́пным	роўнадасту́пнай роўнадасту́пнаю	роўнадасту́пным	роўнадасту́пнымі
М.	роўнадасту́пным	роўнадасту́пнай	роўнадасту́пным	роўнадасту́пных

Крыніцы: piskunou2012.

Ро́ўнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

роўназапаво́лены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўназапаво́лены	роўназапаво́леная	роўназапаво́ленае	роўназапаво́леныя
Р.	роўназапаво́ленага	роўназапаво́ленай роўназапаво́ленае	роўназапаво́ленага	роўназапаво́леных
Д.	роўназапаво́ленаму	роўназапаво́ленай	роўназапаво́ленаму	роўназапаво́леным
В.	роўназапаво́лены (неадуш.) роўназапаво́ленага (адуш.)	роўназапаво́леную	роўназапаво́ленае	роўназапаво́леныя (неадуш.) роўназапаво́леных (адуш.)
Т.	роўназапаво́леным	роўназапаво́ленай роўназапаво́ленаю	роўназапаво́леным	роўназапаво́ленымі
М.	роўназапаво́леным	роўназапаво́ленай	роўназапаво́леным	роўназапаво́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum