роўнавуго́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| роўнавуго́льнік | роўнавуго́льнікі | |
| роўнавуго́льніка | роўнавуго́льнікаў | |
| роўнавуго́льніку | роўнавуго́льнікам | |
| роўнавуго́льнік | роўнавуго́льнікі | |
| роўнавуго́льнікам | роўнавуго́льнікамі | |
| роўнавуго́льніку | роўнавуго́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)