п’я́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
п’я́нства |
Р. |
п’я́нства |
Д. |
п’я́нству |
В. |
п’я́нства |
Т. |
п’я́нствам |
М. |
п’я́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
п’я́нстваваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
п’я́нствую |
п’я́нствуем |
2-я ас. |
п’я́нствуеш |
п’я́нствуеце |
3-я ас. |
п’я́нствуе |
п’я́нствуюць |
Прошлы час |
м. |
п’я́нстваваў |
п’я́нствавалі |
ж. |
п’я́нствавала |
н. |
п’я́нствавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
п’я́нствуй |
п’я́нствуйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
п’я́нствуючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
п’янто́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
п’янто́с |
п’янто́сы |
Р. |
п’янто́са |
п’янто́саў |
Д. |
п’янто́су |
п’янто́сам |
В. |
п’янто́са |
п’янто́саў |
Т. |
п’янто́сам |
п’янто́самі |
М. |
п’янто́се |
п’янто́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
п’янчу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
п’янчу́га |
п’янчу́гі |
Р. |
п’янчу́гі |
п’янчу́г |
Д. |
п’янчу́зе |
п’янчу́гам |
В. |
п’янчу́гу |
п’янчу́г |
Т. |
п’янчу́гай п’янчу́гаю |
п’янчу́гамі |
М. |
п’янчу́зе |
п’янчу́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
п’янчу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
п’янчу́га |
п’янчу́гі |
Р. |
п’янчу́гі |
п’янчу́г |
Д. |
п’янчу́гу |
п’янчу́гам |
В. |
п’янчу́гу |
п’янчу́г |
Т. |
п’янчу́гам |
п’янчу́гамі |
М. |
п’янчу́гу |
п’янчу́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
п’янчу́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
п’янчу́жка |
п’янчу́жкі |
Р. |
п’янчу́жкі |
п’янчу́жак |
Д. |
п’янчу́жцы |
п’янчу́жкам |
В. |
п’янчу́жку |
п’янчу́жак |
Т. |
п’янчу́жкай п’янчу́жкаю |
п’янчу́жкамі |
М. |
п’янчу́жцы |
п’янчу́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
п’янчу́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
п’янчу́жка |
п’янчу́жкі |
Р. |
п’янчу́жкі |
п’янчу́жак |
Д. |
п’янчу́жку |
п’янчу́жкам |
В. |
п’янчу́жку |
п’янчу́жак |
Т. |
п’янчу́жкам |
п’янчу́жкамі |
М. |
п’янчу́жку |
п’янчу́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
п’я́нчыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
п’я́нчуся |
п’я́нчымся |
2-я ас. |
п’я́нчышся |
п’я́нчыцеся |
3-я ас. |
п’я́нчыцца |
п’я́нчацца |
Прошлы час |
м. |
п’я́нчыўся |
п’я́нчыліся |
ж. |
п’я́нчылася |
н. |
п’я́нчылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
п’я́нчыся |
п’я́нчыцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
п’я́нчачыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
п’я́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
п’я́ны |
п’я́ная |
п’я́нае |
п’я́ныя |
Р. |
п’я́нага |
п’я́най п’я́нае |
п’я́нага |
п’я́ных |
Д. |
п’я́наму |
п’я́най |
п’я́наму |
п’я́ным |
В. |
п’я́ны (неадуш.) п’я́нага (адуш.) |
п’я́ную |
п’я́нае |
п’я́ныя (неадуш.) п’я́ных (адуш.) |
Т. |
п’я́ным |
п’я́най п’я́наю |
п’я́ным |
п’я́нымі |
М. |
п’я́ным |
п’я́най |
п’я́ным |
п’я́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.