Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бгдйклмнпрстўфхцш-
адес

о́бер-ма́йстар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-ма́йстар о́бер-ма́йстры
Р. о́бер-ма́йстра о́бер-ма́йстраў
Д. о́бер-ма́йстру о́бер-ма́йстрам
В. о́бер-ма́йстра о́бер-ма́йстраў
Т. о́бер-ма́йстрам о́бер-ма́йстрамі
М. о́бер-ма́йстру о́бер-ма́йстрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

о́бер-паліцма́йстар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-паліцма́йстар о́бер-паліцма́йстры
Р. о́бер-паліцма́йстра о́бер-паліцма́йстраў
Д. о́бер-паліцма́йстру о́бер-паліцма́йстрам
В. о́бер-паліцма́йстра о́бер-паліцма́йстраў
Т. о́бер-паліцма́йстрам о́бер-паліцма́йстрамі
М. о́бер-паліцма́йстру о́бер-паліцма́йстрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

о́бер-пракуро́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-пракуро́р о́бер-пракуро́ры
Р. о́бер-пракуро́ра о́бер-пракуро́раў
Д. о́бер-пракуро́ру о́бер-пракуро́рам
В. о́бер-пракуро́ра о́бер-пракуро́раў
Т. о́бер-пракуро́рам о́бер-пракуро́рамі
М. о́бер-пракуро́ру о́бер-пракуро́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

о́бер-пракуро́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́бер-пракуро́рскі о́бер-пракуро́рская о́бер-пракуро́рскае о́бер-пракуро́рскія
Р. о́бер-пракуро́рскага о́бер-пракуро́рскай
о́бер-пракуро́рскае		 о́бер-пракуро́рскага о́бер-пракуро́рскіх
Д. о́бер-пракуро́рскаму о́бер-пракуро́рскай о́бер-пракуро́рскаму о́бер-пракуро́рскім
В. о́бер-пракуро́рскі (неадуш.)
о́бер-пракуро́рскага (адуш.)		 о́бер-пракуро́рскую о́бер-пракуро́рскае о́бер-пракуро́рскія (неадуш.)
о́бер-пракуро́рскіх (адуш.)
Т. о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскай
о́бер-пракуро́рскаю		 о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскімі
М. о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскай о́бер-пракуро́рскім о́бер-пракуро́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

о́бер-шпіён

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-шпіён о́бер-шпіёны
Р. о́бер-шпіёна о́бер-шпіёнаў
Д. о́бер-шпіёну о́бер-шпіёнам
В. о́бер-шпіёна о́бер-шпіёнаў
Т. о́бер-шпіёнам о́бер-шпіёнамі
М. о́бер-шпіёне о́бер-шпіёнах

Крыніцы: piskunou2012.

о́бер-шэ́нк

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-шэ́нк о́бер-шэ́нкі
Р. о́бер-шэ́нка о́бер-шэ́нкаў
Д. о́бер-шэ́нку о́бер-шэ́нкам
В. о́бер-шэ́нка о́бер-шэ́нкаў
Т. о́бер-шэ́нкам о́бер-шэ́нкамі
М. о́бер-шэ́нку о́бер-шэ́нках

Крыніцы: piskunou2012.

о́бер-яфрэ́йтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. о́бер-яфрэ́йтар о́бер-яфрэ́йтары
Р. о́бер-яфрэ́йтара о́бер-яфрэ́йтараў
Д. о́бер-яфрэ́йтару о́бер-яфрэ́йтарам
В. о́бер-яфрэ́йтара о́бер-яфрэ́йтараў
Т. о́бер-яфрэ́йтарам о́бер-яфрэ́йтарамі
М. о́бер-яфрэ́йтару о́бер-яфрэ́йтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

О́беч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. О́беч
Р. О́бечы
Д. О́бечы
В. О́беч
Т. О́беччу
М. О́бечы

о́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́бскі о́бская о́бскае о́бскія
Р. о́бскага о́бскай
о́бскае		 о́бскага о́бскіх
Д. о́бскаму о́бскай о́бскаму о́бскім
В. о́бскі (неадуш.)
о́бскага (адуш.)		 о́бскую о́бскае о́бскія (неадуш.)
о́бскіх (адуш.)
Т. о́бскім о́бскай
о́бскаю		 о́бскім о́бскімі
М. о́бскім о́бскай о́бскім о́бскіх

Крыніцы: piskunou2012.