нырцава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нырцу́ю |
нырцу́ем |
| 2-я ас. |
нырцу́еш |
нырцу́еце |
| 3-я ас. |
нырцу́е |
нырцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нырцава́ў |
нырцава́лі |
| ж. |
нырцава́ла |
| н. |
нырцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нырцу́й |
нырцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нырцу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нырцану́ць
‘нырнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нырцану́ |
нырцанё́м |
| 2-я ас. |
нырцане́ш |
нырцаняце́ |
| 3-я ас. |
нырцане́ |
нырцану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
нырцану́ў |
нырцану́лі |
| ж. |
нырцану́ла |
| н. |
нырцану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нырцані́ |
нырцані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нырцану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нырца́ць
‘ныраць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нырца́ю |
нырца́ем |
| 2-я ас. |
нырца́еш |
нырца́еце |
| 3-я ас. |
нырца́е |
нырца́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нырца́ў |
нырца́лі |
| ж. |
нырца́ла |
| н. |
нырца́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нырца́й |
нырца́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нырца́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
нырцо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нырцо́вы |
нырцо́вая |
нырцо́вае |
нырцо́выя |
| Р. |
нырцо́вага |
нырцо́вай нырцо́вае |
нырцо́вага |
нырцо́вых |
| Д. |
нырцо́ваму |
нырцо́вай |
нырцо́ваму |
нырцо́вым |
| В. |
нырцо́вы (неадуш.) нырцо́вага (адуш.) |
нырцо́вую |
нырцо́вае |
нырцо́выя (неадуш.) нырцо́вых (адуш.) |
| Т. |
нырцо́вым |
нырцо́вай нырцо́ваю |
нырцо́вым |
нырцо́вымі |
| М. |
нырцо́вым |
нырцо́вай |
нырцо́вым |
нырцо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нырцо́м
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нырцо́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нырэ́ц
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нырэ́ц |
нырцы́ |
| Р. |
нырца́ |
нырцо́ў |
| Д. |
нырцу́ |
нырца́м |
| В. |
нырца́ |
нырцо́ў |
| Т. |
нырцо́м |
нырца́мі |
| М. |
нырцы́ |
нырца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нырэ́ц
‘чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нырэ́ц |
нырцы́ |
| Р. |
нырца́ |
нырцо́ў |
| Д. |
нырцу́ |
нырца́м |
| В. |
нырца́ |
нырцо́ў |
| Т. |
нырцо́м |
нырца́мі |
| М. |
нырцу́ |
нырца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нырэ́ц
‘скачок у ваду; прыём у боксе’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нырэ́ц |
нырцы́ |
| Р. |
нырца́ |
нырцо́ў |
| Д. |
нырцу́ |
нырца́м |
| В. |
нырэ́ц |
нырцы́ |
| Т. |
нырцо́м |
нырца́мі |
| М. |
нырцы́ |
нырца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.