нырэ́ц

‘чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нырэ́ц нырцы́
Р. нырца́ нырцо́ў
Д. нырцу́ нырца́м
В. нырца́ нырцо́ў
Т. нырцо́м нырца́мі
М. нырцу́ нырца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)