Мяшку́ці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мяшку́ці |
Р. |
Мяшку́ць Мяшку́цяў |
Д. |
Мяшку́цям |
В. |
Мяшку́ці |
Т. |
Мяшку́цямі |
М. |
Мяшку́цях |
Мяшля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мяшля́ны |
Р. |
Мяшля́н Мяшля́наў |
Д. |
Мяшля́нам |
В. |
Мяшля́ны |
Т. |
Мяшля́намі |
М. |
Мяшля́нах |
мяшо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мяшо́к |
мяшкі́ |
Р. |
мяшка́ |
мяшко́ў |
Д. |
мяшку́ |
мяшка́м |
В. |
мяшо́к |
мяшкі́ |
Т. |
мяшко́м |
мяшка́мі |
М. |
мяшку́ |
мяшка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяшо́чак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мяшо́чак |
мяшо́чкі |
Р. |
мяшо́чка |
мяшо́чкаў |
Д. |
мяшо́чку |
мяшо́чкам |
В. |
мяшо́чак |
мяшо́чкі |
Т. |
мяшо́чкам |
мяшо́чкамі |
М. |
мяшо́чку |
мяшо́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяшо́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мяшо́чнік |
мяшо́чнікі |
Р. |
мяшо́чніка |
мяшо́чнікаў |
Д. |
мяшо́чніку |
мяшо́чнікам |
В. |
мяшо́чніка |
мяшо́чнікаў |
Т. |
мяшо́чнікам |
мяшо́чнікамі |
М. |
мяшо́чніку |
мяшо́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяшо́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мяшо́чніца |
мяшо́чніцы |
Р. |
мяшо́чніцы |
мяшо́чніц |
Д. |
мяшо́чніцы |
мяшо́чніцам |
В. |
мяшо́чніцу |
мяшо́чніц |
Т. |
мяшо́чніцай мяшо́чніцаю |
мяшо́чніцамі |
М. |
мяшо́чніцы |
мяшо́чніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мяшо́чніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
мяшо́чніцтва |
Р. |
мяшо́чніцтва |
Д. |
мяшо́чніцтву |
В. |
мяшо́чніцтва |
Т. |
мяшо́чніцтвам |
М. |
мяшо́чніцтве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
мяшо́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мяшо́чны |
мяшо́чная |
мяшо́чнае |
мяшо́чныя |
Р. |
мяшо́чнага |
мяшо́чнай мяшо́чнае |
мяшо́чнага |
мяшо́чных |
Д. |
мяшо́чнаму |
мяшо́чнай |
мяшо́чнаму |
мяшо́чным |
В. |
мяшо́чны (неадуш.) мяшо́чнага (адуш.) |
мяшо́чную |
мяшо́чнае |
мяшо́чныя (неадуш.) мяшо́чных (адуш.) |
Т. |
мяшо́чным |
мяшо́чнай мяшо́чнаю |
мяшо́чным |
мяшо́чнымі |
М. |
мяшо́чным |
мяшо́чнай |
мяшо́чным |
мяшо́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мяшча́начка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мяшча́начка |
мяшча́начкі |
Р. |
мяшча́начкі |
мяшча́начак |
Д. |
мяшча́начцы |
мяшча́начкам |
В. |
мяшча́начку |
мяшча́начак |
Т. |
мяшча́начкай мяшча́начкаю |
мяшча́начкамі |
М. |
мяшча́начцы |
мяшча́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.