Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б г е ё ж з і к л н о р с у х ц ш ы э ю я ’

г д ж з й к л м н р с т ў ф х ц ч ш

мя́цьва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	мя́цьва
Р.	мя́цьва
Д.	мя́цьву
В.	мя́цьва
Т.	мя́цьвам
М.	мя́цьве

Крыніцы: piskunou2012.

Мяця́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Мяця́вічы
Р.	Мяця́віч Мяця́вічаў
Д.	Мяця́вічам
В.	Мяця́вічы
Т.	Мяця́вічамі
М.	Мяця́вічах