Ме́мфіс
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ме́мфіс |
Р. |
Ме́мфіса |
Д. |
Ме́мфісу |
В. |
Ме́мфіс |
Т. |
Ме́мфісам |
М. |
Ме́мфісе |
ме́мфіскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ме́мфіскі |
ме́мфіская |
ме́мфіскае |
ме́мфіскія |
Р. |
ме́мфіскага |
ме́мфіскай ме́мфіскае |
ме́мфіскага |
ме́мфіскіх |
Д. |
ме́мфіскаму |
ме́мфіскай |
ме́мфіскаму |
ме́мфіскім |
В. |
ме́мфіскі (неадуш.) ме́мфіскага (адуш.) |
ме́мфіскую |
ме́мфіскае |
ме́мфіскія (неадуш.) ме́мфіскіх (адуш.) |
Т. |
ме́мфіскім |
ме́мфіскай ме́мфіскаю |
ме́мфіскім |
ме́мфіскімі |
М. |
ме́мфіскім |
ме́мфіскай |
ме́мфіскім |
ме́мфіскіх |
Іншыя варыянты:
мемфі́скі.
Крыніцы:
piskunou2012.
мемфі́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мемфі́скі |
мемфі́ская |
мемфі́скае |
мемфі́скія |
Р. |
мемфі́скага |
мемфі́скай мемфі́скае |
мемфі́скага |
мемфі́скіх |
Д. |
мемфі́скаму |
мемфі́скай |
мемфі́скаму |
мемфі́скім |
В. |
мемфі́скі (неадуш.) мемфі́скага (адуш.) |
мемфі́скую |
мемфі́скае |
мемфі́скія (неадуш.) мемфі́скіх (адуш.) |
Т. |
мемфі́скім |
мемфі́скай мемфі́скаю |
мемфі́скім |
мемфі́скімі |
М. |
мемфі́скім |
мемфі́скай |
мемфі́скім |
мемфі́скіх |
Іншыя варыянты:
ме́мфіскі.
Крыніцы:
piskunou2012.