Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
абгджзікмнопрстўхцчш

лу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лу́чны лу́чная лу́чнае лу́чныя
Р. лу́чнага лу́чнай
лу́чнае		 лу́чнага лу́чных
Д. лу́чнаму лу́чнай лу́чнаму лу́чным
В. лу́чны (неадуш.)
лу́чнага (адуш.)		 лу́чную лу́чнае лу́чныя (неадуш.)
лу́чных (адуш.)
Т. лу́чным лу́чнай
лу́чнаю		 лу́чным лу́чнымі
М. лу́чным лу́чнай лу́чным лу́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

лучо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лучо́к лучкі́
Р. лучка́ лучко́ў
Д. лучку́ лучка́м
В. лучо́к лучкі́
Т. лучко́м лучка́мі
М. лучку́ лучка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Лучо́са

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лучо́са
Р. Лучо́сы
Д. Лучо́се
В. Лучо́су
Т. Лучо́сай
Лучо́саю
М. Лучо́се

Лу́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́чча
Р. Лу́чча
Д. Лу́ччу
В. Лу́чча
Т. Лу́ччам
М. Лу́ччы

Лучы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лучы́н
Р. Лучына́
Д. Лучыну́
В. Лучы́н
Т. Лучыно́м
М. Лучыне́

лучы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лучы́на лучы́ны
Р. лучы́ны лучы́н
Д. лучы́не лучы́нам
В. лучы́ну лучы́ны
Т. лучы́най
лучы́наю		 лучы́намі
М. лучы́не лучы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лучы́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лучы́наўка
Р. Лучы́наўкі
Д. Лучы́наўцы
В. Лучы́наўку
Т. Лучы́наўкай
Лучы́наўкаю
М. Лучы́наўцы

лучы́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лучы́начка лучы́начкі
Р. лучы́начкі лучы́начак
Д. лучы́начцы лучы́начкам
В. лучы́начку лучы́начкі
Т. лучы́начкай
лучы́начкаю		 лучы́начкамі
М. лучы́начцы лучы́начках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

лучы́ніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лучы́ніна лучы́ніны
Р. лучы́ніны лучы́нін
Д. лучы́ніне лучы́нінам
В. лучы́ніну лучы́ніны
Т. лучы́нінай
лучы́нінаю		 лучы́нінамі
М. лучы́ніне лучы́нінах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

лучы́ніць

‘вылучаць, выпраменьваць што-небудзь; свяціцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. лучы́ніць лучы́няць
Прошлы час
м. лучы́ніў лучы́нілі
ж. лучы́ніла
н. лучы́ніла
Дзеепрыслоўе
цяп. час лучы́нячы

Крыніцы: piskunou2012.