лучы́ніць

‘вылучаць, выпраменьваць што-небудзь; свяціцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. лучы́ніць лучы́няць
Прошлы час
м. лучы́ніў лучы́нілі
ж. лучы́ніла
н. лучы́ніла
Дзеепрыслоўе
цяп. час лучы́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)