Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
аеіоэя

квірына́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. квірына́льны квірына́льная квірына́льнае квірына́льныя
Р. квірына́льнага квірына́льнай
квірына́льнае		 квірына́льнага квірына́льных
Д. квірына́льнаму квірына́льнай квірына́льнаму квірына́льным
В. квірына́льны (неадуш.)
квірына́льнага (адуш.)		 квірына́льную квірына́льнае квірына́льныя (неадуш.)
квірына́льных (адуш.)
Т. квірына́льным квірына́льнай
квірына́льнаю		 квірына́льным квірына́льнымі
М. квірына́льным квірына́льнай квірына́льным квірына́льных

Крыніцы: piskunou2012.

квіры́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. квіры́т квіры́ты
Р. квіры́та квіры́таў
Д. квіры́ту квіры́там
В. квіры́та квіры́таў
Т. квіры́там квіры́тамі
М. квіры́це квіры́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кві́слінг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кві́слінг кві́слінгі
Р. кві́слінга кві́слінгаў
Д. кві́слінгу кві́слінгам
В. кві́слінга кві́слінгаў
Т. кві́слінгам кві́слінгамі
М. кві́слінгу кві́слінгах

Крыніцы: piskunou2012.

кві́слінгаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кві́слінгаўскі кві́слінгаўская кві́слінгаўскае кві́слінгаўскія
Р. кві́слінгаўскага кві́слінгаўскай
кві́слінгаўскае		 кві́слінгаўскага кві́слінгаўскіх
Д. кві́слінгаўскаму кві́слінгаўскай кві́слінгаўскаму кві́слінгаўскім
В. кві́слінгаўскі (неадуш.)
кві́слінгаўскага (адуш.)		 кві́слінгаўскую кві́слінгаўскае кві́слінгаўскія (неадуш.)
кві́слінгаўскіх (адуш.)
Т. кві́слінгаўскім кві́слінгаўскай
кві́слінгаўскаю		 кві́слінгаўскім кві́слінгаўскімі
М. кві́слінгаўскім кві́слінгаўскай кві́слінгаўскім кві́слінгаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

квісці́

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. квіту́ квіцё́м
2-я ас. квіце́ш квіцяце́
3-я ас. квіце́ квіту́ць
Прошлы час
м. кві́ў квілі́
ж. квіла́
н. квіло́
Загадны лад
2-я ас. квіці́ квіці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час квітучы́

Крыніцы: piskunou2012.

кві́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кві́т квіты́
Р. квіта́ квіто́ў
Д. квіту́ квіта́м
В. кві́т квіты́
Т. квіто́м квіта́мі
М. квіце́ квіта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кві́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
кві́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

кві́та

прэдыкатыў

кві́та
кві́ты

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

квітава́ць

‘цвісці; выпісваць квітанцыю, квіток на што-небудзь (квітаваць атрыманне грошай, рэчаў); вызваляць каго-небудзь ад даўгоў, абавязкаў’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. квіту́ю квіту́ем
2-я ас. квіту́еш квіту́еце
3-я ас. квіту́е квіту́юць
Прошлы час
м. квітава́ў квітава́лі
ж. квітава́ла
н. квітава́ла
Загадны лад
2-я ас. квіту́й квіту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час квіту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

квітанцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. квітанцы́йны квітанцы́йная квітанцы́йнае квітанцы́йныя
Р. квітанцы́йнага квітанцы́йнай
квітанцы́йнае		 квітанцы́йнага квітанцы́йных
Д. квітанцы́йнаму квітанцы́йнай квітанцы́йнаму квітанцы́йным
В. квітанцы́йны (неадуш.)
квітанцы́йнага (адуш.)		 квітанцы́йную квітанцы́йнае квітанцы́йныя (неадуш.)
квітанцы́йных (адуш.)
Т. квітанцы́йным квітанцы́йнай
квітанцы́йнаю		 квітанцы́йным квітанцы́йнымі
М. квітанцы́йным квітанцы́йнай квітанцы́йным квітанцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.