квітава́ць

‘цвісці; выпісваць квітанцыю, квіток на што-небудзь (квітаваць атрыманне грошай, рэчаў); вызваляць каго-небудзь ад даўгоў, абавязкаў’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. квіту́ю квіту́ем
2-я ас. квіту́еш квіту́еце
3-я ас. квіту́е квіту́юць
Прошлы час
м. квітава́ў квітава́лі
ж. квітава́ла
н. квітава́ла
Загадны лад
2-я ас. квіту́й квіту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час квіту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)