землеўлада́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
землеўлада́льнік |
землеўлада́льнікі |
Р. |
землеўлада́льніка |
землеўлада́льнікаў |
Д. |
землеўлада́льніку |
землеўлада́льнікам |
В. |
землеўлада́льніка |
землеўлада́льнікаў |
Т. |
землеўлада́льнікам |
землеўлада́льнікамі |
М. |
землеўлада́льніку |
землеўлада́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўлада́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
землеўлада́льніца |
землеўлада́льніцы |
Р. |
землеўлада́льніцы |
землеўлада́льніц |
Д. |
землеўлада́льніцы |
землеўлада́льніцам |
В. |
землеўлада́льніцу |
землеўлада́льніц |
Т. |
землеўлада́льніцай землеўлада́льніцаю |
землеўлада́льніцамі |
М. |
землеўлада́льніцы |
землеўлада́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўлада́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
землеўлада́льніцкі |
землеўлада́льніцкая |
землеўлада́льніцкае |
землеўлада́льніцкія |
Р. |
землеўлада́льніцкага |
землеўлада́льніцкай землеўлада́льніцкае |
землеўлада́льніцкага |
землеўлада́льніцкіх |
Д. |
землеўлада́льніцкаму |
землеўлада́льніцкай |
землеўлада́льніцкаму |
землеўлада́льніцкім |
В. |
землеўлада́льніцкі (неадуш.) землеўлада́льніцкага (адуш.) |
землеўлада́льніцкую |
землеўлада́льніцкае |
землеўлада́льніцкія (неадуш.) землеўлада́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкай землеўлада́льніцкаю |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкімі |
М. |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкай |
землеўлада́льніцкім |
землеўлада́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўлада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
землеўлада́нне |
землеўлада́нні |
Р. |
землеўлада́ння |
землеўлада́нняў |
Д. |
землеўлада́нню |
землеўлада́нням |
В. |
землеўлада́нне |
землеўлада́нні |
Т. |
землеўлада́ннем |
землеўлада́ннямі |
М. |
землеўлада́нні |
землеўлада́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
землеўла́снік |
землеўла́снікі |
Р. |
землеўла́сніка |
землеўла́снікаў |
Д. |
землеўла́сніку |
землеўла́снікам |
В. |
землеўла́сніка |
землеўла́снікаў |
Т. |
землеўла́снікам |
землеўла́снікамі |
М. |
землеўла́сніку |
землеўла́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўла́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
землеўла́сніца |
землеўла́сніцы |
Р. |
землеўла́сніцы |
землеўла́сніц |
Д. |
землеўла́сніцы |
землеўла́сніцам |
В. |
землеўла́сніцу |
землеўла́сніц |
Т. |
землеўла́сніцай землеўла́сніцаю |
землеўла́сніцамі |
М. |
землеўла́сніцы |
землеўла́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўла́сніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
землеўла́сніцкі |
землеўла́сніцкая |
землеўла́сніцкае |
землеўла́сніцкія |
Р. |
землеўла́сніцкага |
землеўла́сніцкай землеўла́сніцкае |
землеўла́сніцкага |
землеўла́сніцкіх |
Д. |
землеўла́сніцкаму |
землеўла́сніцкай |
землеўла́сніцкаму |
землеўла́сніцкім |
В. |
землеўла́сніцкі (неадуш.) землеўла́сніцкага (адуш.) |
землеўла́сніцкую |
землеўла́сніцкае |
землеўла́сніцкія (неадуш.) землеўла́сніцкіх (адуш.) |
Т. |
землеўла́сніцкім |
землеўла́сніцкай землеўла́сніцкаю |
землеўла́сніцкім |
землеўла́сніцкімі |
М. |
землеўла́сніцкім |
землеўла́сніцкай |
землеўла́сніцкім |
землеўла́сніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўпарадкава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
землеўпарадкава́льны |
землеўпарадкава́льная |
землеўпарадкава́льнае |
землеўпарадкава́льныя |
Р. |
землеўпарадкава́льнага |
землеўпарадкава́льнай землеўпарадкава́льнае |
землеўпарадкава́льнага |
землеўпарадкава́льных |
Д. |
землеўпарадкава́льнаму |
землеўпарадкава́льнай |
землеўпарадкава́льнаму |
землеўпарадкава́льным |
В. |
землеўпарадкава́льны (неадуш.) |
землеўпарадкава́льную |
землеўпарадкава́льнае |
землеўпарадкава́льныя (неадуш.) |
Т. |
землеўпарадкава́льным |
землеўпарадкава́льнай землеўпарадкава́льнаю |
землеўпарадкава́льным |
землеўпарадкава́льнымі |
М. |
землеўпарадкава́льным |
землеўпарадкава́льнай |
землеўпарадкава́льным |
землеўпарадкава́льных |
Іншыя варыянты:
землеўпара́дкавальны.
Крыніцы:
prym2009.
землеўпара́дкавальны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
землеўпара́дкавальны |
землеўпара́дкавальная |
землеўпара́дкавальнае |
землеўпара́дкавальныя |
Р. |
землеўпара́дкавальнага |
землеўпара́дкавальнай землеўпара́дкавальнае |
землеўпара́дкавальнага |
землеўпара́дкавальных |
Д. |
землеўпара́дкавальнаму |
землеўпара́дкавальнай |
землеўпара́дкавальнаму |
землеўпара́дкавальным |
В. |
землеўпара́дкавальны (неадуш.) землеўпара́дкавальнага (адуш.) |
землеўпара́дкавальную |
землеўпара́дкавальнае |
землеўпара́дкавальныя (неадуш.) землеўпара́дкавальных (адуш.) |
Т. |
землеўпара́дкавальным |
землеўпара́дкавальнай землеўпара́дкавальнаю |
землеўпара́дкавальным |
землеўпара́дкавальнымі |
М. |
землеўпара́дкавальным |
землеўпара́дкавальнай |
землеўпара́дкавальным |
землеўпара́дкавальных |
Іншыя варыянты:
землеўпарадкава́льны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
землеўпара́дкаванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
землеўпара́дкаванне |
Р. |
землеўпара́дкавання |
Д. |
землеўпара́дкаванню |
В. |
землеўпара́дкаванне |
Т. |
землеўпара́дкаваннем |
М. |
землеўпара́дкаванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.