збы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
збы́ты |
збы́тая |
збы́тае |
збы́тыя |
Р. |
збы́тага |
збы́тай збы́тае |
збы́тага |
збы́тых |
Д. |
збы́таму |
збы́тай |
збы́таму |
збы́тым |
В. |
збы́ты (неадуш.) збы́тага (адуш.) |
збы́тую |
збы́тае |
збы́тыя (неадуш.) збы́тых (адуш.) |
Т. |
збы́тым |
збы́тай збы́таю |
збы́тым |
збы́тымі |
М. |
збы́тым |
збы́тай |
збы́тым |
збы́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
збы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
збы́ты |
збы́тая |
збы́тае |
збы́тыя |
Р. |
збы́тага |
збы́тай збы́тае |
збы́тага |
збы́тых |
Д. |
збы́таму |
збы́тай |
збы́таму |
збы́тым |
В. |
збы́ты (неадуш.) збы́тага (адуш.) |
збы́тую |
збы́тае |
збы́тыя (неадуш.) збы́тых (адуш.) |
Т. |
збы́тым |
збы́тай збы́таю |
збы́тым |
збы́тымі |
М. |
збы́тым |
збы́тай |
збы́тым |
збы́тых |
Кароткая форма: збы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
збы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
збу́дзецца |
збу́дуцца |
Прошлы час |
м. |
збы́ўся |
збылі́ся |
ж. |
збыла́ся |
н. |
збыло́ся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
збы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збу́ду |
збу́дзем |
2-я ас. |
збу́дзеш |
збу́дзеце |
3-я ас. |
збу́дзе |
збу́дуць |
Прошлы час |
м. |
збы́ў |
збылі́ |
ж. |
збыла́ |
н. |
збыло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
збу́дзь |
збу́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
збы́чаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збы́чаю |
збы́чаем |
2-я ас. |
збы́чаеш |
збы́чаеце |
3-я ас. |
збы́чае |
збы́чаюць |
Прошлы час |
м. |
збы́чаў |
збы́чалі |
ж. |
збы́чала |
н. |
збы́чала |
Загадны лад |
2-я ас. |
збы́чай |
збы́чайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збы́чаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
збы́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збы́чуся |
збы́чымся |
2-я ас. |
збы́чышся |
збы́чыцеся |
3-я ас. |
збы́чыцца |
збы́чацца |
Прошлы час |
м. |
збы́чыўся |
збы́чыліся |
ж. |
збы́чылася |
н. |
збы́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
збы́чся |
збы́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збы́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
збы́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збы́чу |
збы́чым |
2-я ас. |
збы́чыш |
збы́чыце |
3-я ас. |
збы́чыць |
збы́чаць |
Прошлы час |
м. |
збы́чыў |
збы́чылі |
ж. |
збы́чыла |
н. |
збы́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
збы́ч |
збы́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збы́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Збы́шын
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Збы́шын |
Р. |
Збы́шына |
Д. |
Збы́шыну |
В. |
Збы́шын |
Т. |
Збы́шынам |
М. |
Збы́шыне |