Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
аеёіоуюя

гнейсаграні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гнейсаграні́т гнейсаграні́ты
Р. гнейсаграні́ту гнейсаграні́таў
Д. гнейсаграні́ту гнейсаграні́там
В. гнейсаграні́т гнейсаграні́ты
Т. гнейсаграні́там гнейсаграні́тамі
М. гнейсаграні́це гнейсаграні́тах

Крыніцы: piskunou2012.

гне́сінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гне́сінскі гне́сінская гне́сінскае гне́сінскія
Р. гне́сінскага гне́сінскай
гне́сінскае		 гне́сінскага гне́сінскіх
Д. гне́сінскаму гне́сінскай гне́сінскаму гне́сінскім
В. гне́сінскі (неадуш.)
гне́сінскага (адуш.)		 гне́сінскую гне́сінскае гне́сінскія (неадуш.)
гне́сінскіх (адуш.)
Т. гне́сінскім гне́сінскай
гне́сінскаю		 гне́сінскім гне́сінскімі
М. гне́сінскім гне́сінскай гне́сінскім гне́сінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гне́січы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гне́січы
Р. Гне́січ
Гне́січаў
Д. Гне́січам
В. Гне́січы
Т. Гне́січамі
М. Гне́січах

гне́сці

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гняту́ гняцё́м
2-я ас. гняце́ш гнецяце́
3-я ас. гняце́ гняту́ць
Прошлы час
м. гнё́ў гнялі́
ж. гняла́
н. гняло́
Загадны лад
2-я ас. гняці́ гняці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гнетучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гне́сціся

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гняту́ся гняцё́мся
2-я ас. гняце́шся гнецяце́ся
3-я ас. гняце́цца гняту́цца
Прошлы час
м. гнё́ўся гнялі́ся
ж. гняла́ся
н. гняло́ся
Загадны лад
2-я ас. гняці́ся гняці́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час гнетучы́ся

Крыніцы: piskunou2012.

гне́тум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гне́тум гне́тумы
Р. гне́туму гне́тумаў
Д. гне́туму гне́тумам
В. гне́тум гне́тумы
Т. гне́тумам гне́тумамі
М. гне́туме гне́тумах

Крыніцы: piskunou2012.

гне́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гне́ў
Р. гне́ву
Д. гне́ву
В. гне́ў
Т. гне́вам
М. гне́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гне́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гне́ўна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гне́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гне́ўны гне́ўная гне́ўнае гне́ўныя
Р. гне́ўнага гне́ўнай
гне́ўнае		 гне́ўнага гне́ўных
Д. гне́ўнаму гне́ўнай гне́ўнаму гне́ўным
В. гне́ўны (неадуш.)
гне́ўнага (адуш.)		 гне́ўную гне́ўнае гне́ўныя (неадуш.)
гне́ўных (адуш.)
Т. гне́ўным гне́ўнай
гне́ўнаю		 гне́ўным гне́ўнымі
М. гне́ўным гне́ўнай гне́ўным гне́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гне́ўчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гне́ўчыцы
Р. Гне́ўчыц
Гне́ўчыцаў
Д. Гне́ўчыцам
В. Гне́ўчыцы
Т. Гне́ўчыцамі
М. Гне́ўчыцах