гнейсаграні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гнейсаграні́т |
гнейсаграні́ты |
| Р. |
гнейсаграні́ту |
гнейсаграні́таў |
| Д. |
гнейсаграні́ту |
гнейсаграні́там |
| В. |
гнейсаграні́т |
гнейсаграні́ты |
| Т. |
гнейсаграні́там |
гнейсаграні́тамі |
| М. |
гнейсаграні́це |
гнейсаграні́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гне́січы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гне́січы |
| Р. |
Гне́січ Гне́січаў |
| Д. |
Гне́січам |
| В. |
Гне́січы |
| Т. |
Гне́січамі |
| М. |
Гне́січах |
гне́сці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гняту́ |
гняцё́м |
| 2-я ас. |
гняце́ш |
гнецяце́ |
| 3-я ас. |
гняце́ |
гняту́ць |
| Прошлы час |
| м. |
гнё́ў |
гнялі́ |
| ж. |
гняла́ |
| н. |
гняло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гняці́ |
гняці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гнетучы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гне́сціся
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гняту́ся |
гняцё́мся |
| 2-я ас. |
гняце́шся |
гнецяце́ся |
| 3-я ас. |
гняце́цца |
гняту́цца |
| Прошлы час |
| м. |
гнё́ўся |
гнялі́ся |
| ж. |
гняла́ся |
| н. |
гняло́ся |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гняці́ся |
гняці́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гнетучы́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
гне́тум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гне́тум |
гне́тумы |
| Р. |
гне́туму |
гне́тумаў |
| Д. |
гне́туму |
гне́тумам |
| В. |
гне́тум |
гне́тумы |
| Т. |
гне́тумам |
гне́тумамі |
| М. |
гне́туме |
гне́тумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гне́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гне́ў |
| Р. |
гне́ву |
| Д. |
гне́ву |
| В. |
гне́ў |
| Т. |
гне́вам |
| М. |
гне́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гне́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| гне́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гне́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гне́ўны |
гне́ўная |
гне́ўнае |
гне́ўныя |
| Р. |
гне́ўнага |
гне́ўнай гне́ўнае |
гне́ўнага |
гне́ўных |
| Д. |
гне́ўнаму |
гне́ўнай |
гне́ўнаму |
гне́ўным |
| В. |
гне́ўны (неадуш.) гне́ўнага (адуш.) |
гне́ўную |
гне́ўнае |
гне́ўныя (неадуш.) гне́ўных (адуш.) |
| Т. |
гне́ўным |
гне́ўнай гне́ўнаю |
гне́ўным |
гне́ўнымі |
| М. |
гне́ўным |
гне́ўнай |
гне́ўным |
гне́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гне́ўчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гне́ўчыцы |
| Р. |
Гне́ўчыц Гне́ўчыцаў |
| Д. |
Гне́ўчыцам |
| В. |
Гне́ўчыцы |
| Т. |
Гне́ўчыцамі |
| М. |
Гне́ўчыцах |