Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гада́льнік

‘тое, па чым ці з дапамогай чаго гадаюць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гада́льнік гада́льнікі
Р. гада́льніка гада́льнікаў
Д. гада́льніку гада́льнікам
В. гада́льнік гада́льнікі
Т. гада́льнікам гада́льнікамі
М. гада́льніку гада́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

гада́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гада́льніца гада́льніцы
Р. гада́льніцы гада́льніц
Д. гада́льніцы гада́льніцам
В. гада́льніцу гада́льніц
Т. гада́льніцай
гада́льніцаю
гада́льніцамі
М. гада́льніцы гада́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

гада́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гада́льны гада́льная гада́льнае гада́льныя
Р. гада́льнага гада́льнай
гада́льнае
гада́льнага гада́льных
Д. гада́льнаму гада́льнай гада́льнаму гада́льным
В. гада́льны (неадуш.)
гада́льнага (адуш.)
гада́льную гада́льнае гада́льныя (неадуш.)
гада́льных (адуш.)
Т. гада́льным гада́льнай
гада́льнаю
гада́льным гада́льнымі
М. гада́льным гада́льнай гада́льным гада́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гада́мі

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
гада́мі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гадані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гадані́на
Р. гадані́ны
Д. гадані́не
В. гадані́ну
Т. гадані́най
гадані́наю
М. гадані́не

Крыніцы: piskunou2012.

гада́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гада́нка гада́нкі
Р. гада́нкі гада́нак
Д. гада́нцы гада́нкам
В. гада́нку гада́нкі
Т. гада́нкай
гада́нкаю
гада́нкамі
М. гада́нцы гада́нках

Крыніцы: piskunou2012.

гада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гада́нне гада́нні
Р. гада́ння гада́нняў
Д. гада́нню гада́нням
В. гада́нне гада́нні
Т. гада́ннем гада́ннямі
М. гада́нні гада́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

га́дасны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́дасны га́дасная га́даснае га́дасныя
Р. га́даснага га́даснай
га́даснае
га́даснага га́дасных
Д. га́даснаму га́даснай га́даснаму га́дасным
В. га́дасны (неадуш.)
га́даснага (адуш.)
га́дасную га́даснае га́дасныя (неадуш.)
га́дасных (адуш.)
Т. га́дасным га́даснай
га́даснаю
га́дасным га́даснымі
М. га́дасным га́даснай га́дасным га́дасных

Крыніцы: piskunou2012.

га́дасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. га́дасць га́дасці
Р. га́дасці га́дасцей
га́дасцяў
Д. га́дасці га́дасцям
В. га́дасць га́дасці
Т. га́дасцю га́дасцямі
М. га́дасці га́дасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гадаўё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гадаўё́
Р. гадаўя́
Д. гадаўю́
В. гадаўё́
Т. гадаўём
М. гадаўі́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.