вы́раджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́раджаны |
вы́раджаная |
вы́раджанае |
вы́раджаныя |
Р. |
вы́раджанага |
вы́раджанай вы́раджанае |
вы́раджанага |
вы́раджаных |
Д. |
вы́раджанаму |
вы́раджанай |
вы́раджанаму |
вы́раджаным |
В. |
вы́раджаны (неадуш.) вы́раджанага (адуш.) |
вы́раджаную |
вы́раджанае |
вы́раджаныя (неадуш.) вы́раджаных (адуш.) |
Т. |
вы́раджаным |
вы́раджанай вы́раджанаю |
вы́раджаным |
вы́раджанымі |
М. |
вы́раджаным |
вы́раджанай |
вы́раджаным |
вы́раджаных |
Кароткая форма: выраджана.
Крыніцы:
piskunou2012.
выраджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выраджа́ецца |
выраджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
выраджа́ўся |
выраджа́ліся |
ж. |
выраджа́лася |
н. |
выраджа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выраджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выраджа́ю |
выраджа́ем |
2-я ас. |
выраджа́еш |
выраджа́еце |
3-я ас. |
выраджа́е |
выраджа́юць |
Прошлы час |
м. |
выраджа́ў |
выраджа́лі |
ж. |
выраджа́ла |
н. |
выраджа́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выраджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выраджэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выраджэ́нец |
выраджэ́нцы |
Р. |
выраджэ́нца |
выраджэ́нцаў |
Д. |
выраджэ́нцу |
выраджэ́нцам |
В. |
выраджэ́нца |
выраджэ́нцаў |
Т. |
выраджэ́нцам |
выраджэ́нцамі |
М. |
выраджэ́нцу |
выраджэ́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выраджэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выраджэ́нка |
выраджэ́нкі |
Р. |
выраджэ́нкі |
выраджэ́нак |
Д. |
выраджэ́нцы |
выраджэ́нкам |
В. |
выраджэ́нку |
выраджэ́нак |
Т. |
выраджэ́нкай выраджэ́нкаю |
выраджэ́нкамі |
М. |
выраджэ́нцы |
выраджэ́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выраджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выраджэ́нне |
Р. |
выраджэ́ння |
Д. |
выраджэ́нню |
В. |
выраджэ́нне |
Т. |
выраджэ́ннем |
М. |
выраджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выраджэ́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выраджэ́нскі |
выраджэ́нская |
выраджэ́нскае |
выраджэ́нскія |
Р. |
выраджэ́нскага |
выраджэ́нскай выраджэ́нскае |
выраджэ́нскага |
выраджэ́нскіх |
Д. |
выраджэ́нскаму |
выраджэ́нскай |
выраджэ́нскаму |
выраджэ́нскім |
В. |
выраджэ́нскі (неадуш.) выраджэ́нскага (адуш.) |
выраджэ́нскую |
выраджэ́нскае |
выраджэ́нскія (неадуш.) выраджэ́нскіх (адуш.) |
Т. |
выраджэ́нскім |
выраджэ́нскай выраджэ́нскаю |
выраджэ́нскім |
выраджэ́нскімі |
М. |
выраджэ́нскім |
выраджэ́нскай |
выраджэ́нскім |
выраджэ́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.