Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ваўкаўё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ваўкаўё́
Р. ваўкаўя́
Д. ваўкаўю́
В. ваўкаўё́
Т. ваўкаўём
М. ваўкаўі́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваўкаўня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваўкаўня́ ваўко́ўні
Р. ваўкаўні́ ваўко́ўняў
Д. ваўкаўні́ ваўко́ўням
В. ваўкаўню́ ваўко́ўні
Т. ваўкаўнёй
ваўкаўнёю
ваўко́ўнямі
М. ваўкаўні́ ваўко́ўнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ваўкаўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ваўкаўцы́
Р. Ваўкаўцо́ў
Д. Ваўкаўца́м
В. Ваўкаўцы́
Т. Ваўкаўца́мі
М. Ваўкаўца́х

Ваўкаўшчы́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ваўкаўшчы́на
Р. Ваўкаўшчы́ны
Д. Ваўкаўшчы́не
В. Ваўкаўшчы́ну
Т. Ваўкаўшчы́най
Ваўкаўшчы́наю
М. Ваўкаўшчы́не

Ваўкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ваўкі́
Р. Ваўко́ў
Д. Ваўка́м
В. Ваўкі́
Т. Ваўка́мі
М. Ваўка́х

ваўко́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваўко́віцкі ваўко́віцкая ваўко́віцкае ваўко́віцкія
Р. ваўко́віцкага ваўко́віцкай
ваўко́віцкае
ваўко́віцкага ваўко́віцкіх
Д. ваўко́віцкаму ваўко́віцкай ваўко́віцкаму ваўко́віцкім
В. ваўко́віцкі (неадуш.)
ваўко́віцкага (адуш.)
ваўко́віцкую ваўко́віцкае ваўко́віцкія (неадуш.)
ваўко́віцкіх (адуш.)
Т. ваўко́віцкім ваўко́віцкай
ваўко́віцкаю
ваўко́віцкім ваўко́віцкімі
М. ваўко́віцкім ваўко́віцкай ваўко́віцкім ваўко́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ваўко́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ваўко́вічы
Р. Ваўко́віч
Ваўко́вічаў
Д. Ваўко́вічам
В. Ваўко́вічы
Т. Ваўко́вічамі
М. Ваўко́вічах

Ваўко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ваўко́ўшчына
Р. Ваўко́ўшчыны
Д. Ваўко́ўшчыне
В. Ваўко́ўшчыну
Т. Ваўко́ўшчынай
Ваўко́ўшчынаю
М. Ваўко́ўшчыне

Ваўкула́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ваўкула́кава
Р. Ваўкула́кава
Д. Ваўкула́каву
В. Ваўкула́кава
Т. Ваўкула́кавам
М. Ваўкула́каве

ваўнае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваўнае́д ваўнае́ды
Р. ваўнае́да ваўнае́даў
Д. ваўнае́ду ваўнае́дам
В. ваўнае́да ваўнае́даў
Т. ваўнае́дам ваўнае́дамі
М. ваўнае́дзе ваўнае́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.